MX World

04/08/2011 14:56 - geplaatst door Marcel Dirks

Na uren naar een leeg word document te kijken en naar dat verdomde zwarte toetsenbord stond er nog geen letter op computer. Ik wou het hebben over de vriendelijke vrijwilligers, de sterke Nederlandse prestaties en over Steve Ramon... Die dingen die onze Nationale Grand Prix mee maakte… maar het is dan toch gelukt om en het resultaat kunt u onder de “thor” knop vinden.

Vriendelijke en bereidwillige vrijwilligers.

Omdat Lommel mijn debuut als pers was in de Grand Prix wereld moesten we ’s morgens even langs bij de Welcome waar we werden geholpen door twee personen, en ondanks het vroege uur werden we onthaald met een lach, een grap en een vriendelijke babbel. Even verder met de wagen wederom een vrijwilliger die de wagens moest leiden en ook wederom een lach en een vriendelijk woordje en zo vrijwilliger na vrijwilliger, lach na lach… Alle vrijwilligers leken wel de vleesgeworden vriendelijkheid. Daarvoor al chapeau! Want niet elke bezoeker is even vriendelijk tegen jullie.



Nederlanders baas

Om van vriendelijke vrijwilligers naadloos naar de sterke prestaties van de Nederlanders te gaan … Niet makkelijk maar het is nu wel gelukt. De Nederlanders maakt dit weekend van Lommel een Nederlandse kolonie met drie op vier overwinningen en als we even verder kijken dan Nationaliteiten dan zien we dat velen die hun opleiding genoten in Nederland het schitterend deden; Max Anstie, Evgeny Bobryshev, Petar Petrov, … Daarmee blijkt nog maar eens dat zand rijden een echte specialisatie is dat je van, of jongs af aan moet leren, of maanden aan een stuk in moet oefenen. Zo zagen we de Fransen  EKMX2 leider echt lijden in het zand… Ondanks alle steun van de massaal opgekomen fans!

Prestige

Door de Nederlandse “dominantie” kregen we in de MX2 prekwalificatie gewoon Herlings als eerste maar bij de MX1 kregen we onder de begeesterende commentaar van Leon en zijn Franstalige collega een prachtig prestige duel  tussen Bobryshev, Leok, De Dijcker en Cairoli die elkaars tijden ronde na ronde verbeterde en lijnen namen waar andere piloten enkel van konden dromen…  Het prestige duel werd uiteindelijk door Tanel Leok gewonnen net voor Antonio Cairoli en Evgeny Bobryshev en Ken De Dijcker… De winnaar mocht als eerste oprijden bij de echte kwalificatie! Prestige zit bij topsports in de genen dat wisten we maar dat het zover ging…



Steve Ramon …

Drie ronden was de WKMX1 kwalificatie reeks ver toen Steve Ramon niet meer doorkwam aan de finish. Eerst viel m’n frank nog niet maar toen de gele vlaggen hevig begonnen zwaaien op de plek des onheil en de rode vlag boven kwam, drong het door en kreeg ik het warm en koud tegelijk en velen met mij. De sfeer die tot dan aangenaam was sloeg om zoals ik nog nooit mee maakte en iedereen wachtte in spanning af. Mensen die Steve persoonlijke kende trilde als een espenblad. Een helm werd gegooid naar een fotograaf zonder manieren. Sigaretten werden bevende naar de mond gebracht en ogen schoten vol. Dit was niet juist. Die voelde niet juist. M’n gsm trilde: “Niet tweeten, hij zou niets meer voele”. De zin om verder te kijken naar mijn sport was weg want het kon toch niet dat één van de vriendelijkste mensen in de paddock dit zou tegen komen?? Steve werd gemobiliseerd en weggebracht onder applaus van de omstaanders en daarna ging “de show” verder… Anders dan er voor maar verder