MX World

18/05/2018 09:21 - geplaatst door Stingray

Het moest er van komen: niemand kan blind blijven voor de opwaartse curve in de prestaties van Jago Geerts. Dat Geerts staat waar hij nu staat is grotendeels zijn eigen verdienste. En die van een aantal randvoorwaarden. U zal bij het lezen begrijpen waarom..... Credits: JP Acevedo, Eric Laurijssen, Yamaha.

Het onverwachte en tragische overlijden van motorcrosslegende Eric Geboers ging vorige week als een schokgolf door de Vlaamse motorsportgemeenschap. Het kon haast niet symbolischer dat de beloftevolle Jago Geerts uitgerekend het voorbije weekend in het Letse Kegums zijn allereerste podium op WK-niveau pakte. Of is dat gazettenpraat? Eric ‘the Kid’ Geboers groeide op in Balen en ontplooide zich vooral onder impuls van zijn oudere broer Sylvain, zelf meervoudig vicewereldkampioen motorcross en veertienvoudig GP-winnaar, tot dé dominante rijder van de jaren ’80. Ook Jago Geerts is... jawel afkomstig uit Balen en woont op een boogscheut van de befaamde omloop op ‘de Keiheuvel’. De 18-jarige motorcrossser heeft Geboers zelf niet meer zien rijden, al werd motorsport ook hem met de paplepel ingegoten. Geerts’ vader, Herman, is namelijk een vooraanstaand motorcrossmonteur. Hij was o.a. de man met de ‘gouden handjes’ in de hoogdagen van Marnicq Bervoets in het Suzuki Geboers racing team. Nu sleutelt Herman voor zijn zoon. Sneller dan verwacht Voor Jago zelf lijkt de evolutie normaal: “De voorbije weken ging het steeds beter maar dat ik in Letland al het podium haalde in een Grote Prijs had ik zelf nooit verwacht! Aan de andere kant, als je een kans krijgt, moet je ze grijpen.” Een uitspraak die de aanstormende belofte typeert, zelfbewust maar zonder grootspraak. Eerder dit seizoen maakte hij al grote indruk in de hoog aangeschreven Dutch Masters waar de Kemea Yamaha rijder aan de leiding staat in de tussenstand. Potentieel toonde Geerts al veel langer. Eerst in Belgische en Nederlandse wedstrijden, nadien ook internationaal. Twee jaar geleden pakte hij de Junior wereldtitel en de Europese titel in de 125cc. De weg naar de top leek voor Geerts helemaal open te liggen. Het leverde de nuchtere Kempenaar een nominatie als Sportbelofte van het jaar op. Na een wisselvallig 2017 in de EMX250, de wachtkamer van de MX2 Grote Prijzen, kwam Jago de voorbije maanden helemaal tot ontbolstering. Hoewel hij nog school loopt, werd Geerts deze winter ingelijfd door het professionele Belgische Kemea Yamaha team, het officiële Yamaha team in het WK MX2. Volgende maand zou Jago zijn studies Electromechanica met succes moeten afronden. “Mijn ouders vinden het belangrijk dat ik naast de sport ook nog een diploma heb om op terug te vallen. Soms is de combinatie best zwaar, maar ik denk niet dat het ene het andere in de weg staat. Eigenlijk sla ik nooit lessen over, behalve als het echt niet anders kan.” Vertrouwde omkadering Het is allerminst een evidente combinatie om als jonge topsporter school en competitie te combineren in een professionele omgeving. “Eigenlijk heb ik er zelf op aangedrongen bij mijn nieuwe team om mijn bestaande omkadering te behouden. Die samenwerking met Motorsport Future verloopt vlot en op die manier was ook de aanpassing aan mijn nieuwe team niet zo groot,” legt Geerts uit. In het leven geroepen in 2009 heeft Motorsport Future zich tot doel gesteld om beloftevolle, jonge Vlaamse motorcrossers te begeleiden in alle aspecten van hun sport. Motorsport Future volgt Jago Geerts al sinds eind 2013. Van fysieke testen –in samenwerking met de vermaarde Bakala Academy - over het plannen en opvolgen van fysieke trainings- en voedingschema’s, tot motortrainingen en begeleiding op wedstrijden, Motorsport Future doet het allemaal. Ze zijn de stille krachten achter de sportman. Meer dan een subtiel stickertje op de uitrusting van Jago –het leeuwtje van Sport Vlaanderen - is van buitenaf echter niet te zien. Crossend de wereld rond Het Motorsport Future trio achter Jago Geerts -Inge Van Raemdonck, Pierre Schroyen en Dirk Geukens haalt de schouders op. “We hoeven absoluut niet in de kijker te staan,” zegt Inge. “Dat Jago zich zo heeft ontwikkeld, dat is onze grootste voldoening. Natuurlijk zijn ook wij fier dat hij pas zijn eerste podium op het hoogste niveau heeft behaald.” De puzzelstukjes vielen dan wel perfect op hun plaats maar daar ging heel wat aan vooraf. Coach Pierre Schroyen: “Deze winter hebben we samen ontzettend hard gewerkt om een goede basis op te bouwen. Zowel conditioneel als wat betreft core oefeningen en stabilisatie. Motorcross draait écht wel om meer dan gas geven alleen. Het is een erg veelzijdige sport die zowel uithouding, kracht als lenigheid en een goede coördinatie vergt. ” Met de overstap van het Europese Kampioenschap 250cc (red. de EMX250) naar de het MX2 wereldkampioenschap moest de Kemea Yamaha rijder zich immers opmaken voor een enorme uitdaging. Niet alleen de intensiteit en niveau van de concurrentie werden opgeschroefd, van 9 wedstrijden in Europa in de EMX250 krijgen WK rijders 20 wedstrijden waaronder overzeese verplaatsingen voor de kiezen. Uit het juiste hout Voormalig top-motorcrosser Dirk Geukens komt uit dezelfde streek als Jago Geerts en kent zijn pupil als geen ander. “Toeval , dat bestaat niet in de sport,” lacht Dirk. “Oké, dat Jago nu al zijn eerste podium behaalde bij de grote jongens hadden we niet meteen verwacht. Zoiets kom niet op bestelling. Maar hij heeft wel alle kwaliteiten om uit te groeien tot een heel grote rijder. Van kindsbeen liet hij al zien dat hij over veel doorzettingsvermogen beschikt. Zoals alle kampioenen is Jago ontzettend gedreven. Als geen ander beseft hij dat je keihard moet werken om succes te boeken. Die drive en motivatie komen uit hem zelf. Veel ouders pushen hun kinderen of zadelen hen met torenhoge druk op. Eigenlijk is het bijna andersom voor Geerts. Zijn familie is ontzettend rustig en nuchter. Beide voetjes op de grond houden, zowel op goede dagen en als het even tegenzit. Die karaktertrek merk je ook zeker bij Jago.” Niets zorgt zozeer voor succes als... succes. Toch draait de lopende band van Belgische topcrossers aan een lager tempo dan voordien. De verklaring is daarvoor is complex. Aan de ene kant kende motorcross –net als wielrennen - een mondialisering met sterke rijders uit nieuwe ‘crosslanden’. Aan de andere kant evolueerde ook de terreinen met meer nadruk op techniek en sprongen. Precies in een periode waarin het beoefenen van de sport zelf in ons land steeds meer onder druk kwam te staan. Van de vele rijders die de revue passeerden in het Motorsport Future opleidingstraject schopten alleen Jens Getteman en Damon Graulus het tot op WK-niveau. Een magere balans? De kans op succes Joël Smets was van meet af aan samen met enkele collega topcrossers nauw betrokken bij Motorsport Future en is nu sportief manager bij het dominante KTM fabrieksteam: “Hoe zeggen ze dat ook weer: velen zijn geroepen, weinigen uitverkoren? Je moet ook realistisch zijn. Om de top te halen moet een rijder aan alle voorwaarden voldoen, fysiek, rijtechnisch en mentaal. In motorcross komen daar nog randvoorwaarden bovenop want uiteraard moet ook het materiaal competitief en betrouwbaar zijn. Of het nu gaat om een Olympische sport of motorsport, hoeveel sporters met een groot potentieel halen ook daadwerkelijk het hoogste niveau? Eén op tien lijkt me dus hoog gegrepen. Gezien het reservoir van rijders waaruit we kunnen putten, doen we het dus zeker niet zo slecht.” Die laatste stelling wordt weerspiegeld in de Motocross of Nations, het wereldkampioenschap voor landenteams, zeg maar de Davis Cup van de motorcross. Individueel won België geen enkele wereldtitel meer sinds 2007 maar in de “MX of Nations” strijdt België steevast mee voor het podium. In 2013 won Team Belgium zelfs de wereldtitel. Sinds vorig jaar stapte voormalig wereldkampioen Steve Ramon via een privé-sponsor mee in de omkadering. Ramon, de laatste Belgische wereldkampioen, begeleidt Geerts rijtechnisch en woont ook heel wat wedstrijden bij. Qua beroepsernst en professionalisme was de West-Vlaming altijd een voorbeeld. Ondanks zijn indrukwekkende palmares is Steve net zozeer de nuchterheid zelf. “Toen ik begon te werken met Jago stond hij natuurlijk al heel ver in zijn ontwikkeling. Ik heb Jago Geerts niet leren crossen hoor! Op het hoogste niveau komt het aan op details, het fijn slijpen van de ruwe diamant zeg maar.” De VZW Motorsport Future draait deels op subsidies van Sport Vlaanderen, deels op co-sponsors uit de privé. Hoewel iedereen binnen de organisatie zich uit de naad werkt om de rijders optimaal de ondersteunen, zijn de werkingsmiddelen veel kleiner in vergelijking met de opleidingsprojecten voor motorcrossers in bijvoorbeeld Frankrijk, Italië of Nederland. Joël Smets, eveneens voorzitter van Motorsport Future bekijkt het anders: "Vergelijken is niet altijd zinnig omdat je ook naar de context moet zien. Hoe is motorsport georganiseerd in die landen? Hoeveel beoefenaars zijn er en nog zoveel meer. Eigenlijk ben ik onze minister van sport bijzonder dankbaar dat hij in onze sport blijft geloven en investeren zodat we talenten als Jago de omkadering kunnen bieden om zoals afgelopen weekend op wereldvlak mee te spelen!" Killer instinct Succes heeft vele vaders, in het geval van Jago Geerts was de begeleidingsformule van verschillende specialisten, afgestemd op de noden van de jonge topsporter duidelijk de juiste. Ook Jago’s school leverde inspanningen om één en ander in goede banen te leiden. Dat Geerts uitgerekend in een Vlaams topteam de stap naar de top zet, hoeft evenmin verbazing te wekken. Teameigenaar Hans Corvers, zelf een voormalig GP rijder, is opgetogen over de prestaties van zijn toptalent: “We leggen helemaal geen druk op Jago omdat we drommels goed weten dat het eerste WK jaar zwaar is voor elke rijder. In combinatie met zijn studies was 2018 altijd ingepland als een overgangsjaar. Eigenlijk verbaast Jago ons al van bij de eerste Grote Prijs. Toch beginnen we elke wedstrijd weer vanaf nul. Je bent maar zo goed als je laatste wedstrijd.” Met Clément Desalle, Jeremy Van Horebeek en Julien Lieber telt ons land zeker nog rijders die hun mannetje kunnen staan op wereldniveau maar strijden voor het allerhoogste is er niet meer bij. Kan Jago Geerts wél wereldkampioen worden? “Natuurlijk is het mijn doel om na mijn wereldtitel bij de jeugd ook in de GP’s te bevestigen met een wereldtitel. Daar werken we naartoe, maar dat gaat alleen stap voor stap. En soms heb je ook een tikje geluk nodig,” relativeert Geerts. De rust op en naast de motor in combinatie met een gezonde agressie laten alvast het beste verhopen. Kemea Yamaha teammanager Marnicq Bervoets benadrukt de positieve instelling van zijn jongste rijder. “Jago laat zich niet opjagen of gek maken en hij heeft niet te veel ontzag voor de gevestigde waarden. Als het moment daar is, slaat hij toe. Killer instinct kan je moeilijk aanleren, het laat zien dat hij toch al stevig in zijn schoenen staat.” Presteren onder druk “Als ik verder heb gezien dan anderen dan was dit doordat ik op de schouders van reuzen stond,” zei Isaac Newton ooit. De beroemde Britse wetenschapper en grondlegger van de zwaartekrachttheorie had het wel vaker bij het rechte eind. Door het enorme reservoir van motorcrosskennis en cultuur in ons land kunnen jonge talenten in ieder geval rekenen op een vruchtbare bodem om zich verder te ontwikkelen. Dat brengt echter ook druk met zich mee. Geen enkel ander land bracht meer motorcross wereldkampioenen voort dan België. Jago Geerts heeft al vaak bewezen dat hij nét als het er op aan komt, boven zichzelf kan uitstijgen. “Als het moét dan staat Jago er. Je mag dus gerust stellen dat hij goed kan omgaan met verwachtingen van buitenaf,” weet Pierre Schroyen. Geerts staat wat dat betreft niet alleen binnen Motorsport Future. Ook Liam, zoon van tienvoudig wereldkampioen Stefan Everts weet als geen ander hoe het is om de eerste stappen te zetten in een internationale carrière terwijl alle ogen op jouw zijn gericht. Net zoals Jago Geerts boekte ook Liam Everts het voorbije weekend succes, hij stond in het ONK85cc op het hoogste schavot. Eric Geboers zal het hierboven met plezier hebben gezien.