Zo zou -tig jaar geleden een telexbericht er hebben uitgezien. Verzonden van op een onooglijk postkantoor ergens in Frankrijk, met een postmeester die speciaal voor drie journalisten zijn kantoor open deed op een zondagavond in juni.

Wat Herlings momenteel doet maakt van hem de beste motorcrosser ter wereld. Al hebben we niet echt een referentiepunt. Zou het niet mogelijk zijn om Eli Tomac, nu ook al drie crossen op rij gewonnen, en Herlings die vandaag zijn achtste GP van het seizoen, zijn zestiende reekszege van het seizoen en tien podia op een totaal van tien liet optekenen tegen mekaar te zetten. En hen de rest van het WK laten uitvechten. Pure hypothese natuurlijk. Maar één zaak is zeker: deze Herlings is niet te kloppen.

Hij nam nochtans een enorm risico door op de verregende baan buitenkant te starten. Maar het was een voltreffer want in de eerste manche tikte hij vlot de holeshot punten aan. Klote voor mij achter de TV-monitor, want ik wist meteen dat het weer een one-man verhaal ging worden. Al hield de clever mee gestarte Clement Desalle toch enkele ronden de schijn op. De als derde vertrokken Glenn Coldenhoff zag geen enkele reden waarom hij aan de kant moest gaan voor Antonio Caïroli. Die moest zich rondenlang dubbel plooien om over zijn 'teamgenoot' te gaan. Caïroli was goed, want reed de achterstand op Desalle zo goed als weg. De Panda was maar wat blij dat het zwart-wit geblokt verlossing bracht. Ondertussen was Tim Gasjer in zijn eentje de wedstrijd aan het kleuren. Hij schoof eerst met Romain Febvre over de verbluffend goed gestarte Valentin Guillod.  Dan herlaadde hij even zijn batterijen om vervolgens - met succes - ten aanval te trekken op Febvre, Seewer en in de slotronde ook nog eens Coldenhoff.

In de tweede reeks slaagde het plannetje van Herlings niet. Febvre nam hem mee naar de buitenkant en eer Herlings dat in de smiezen had waren Caïroli, Gajser en Seewer hem voor. Ook Paulin, maar Herlings  greep de Fransman al in de eerste ronde bij het nekvel. Caïroli en Gjaser probeerden uit alle macht de kloof te slaan. Ze wisten dat Jeffrey niet mee was en dat ook Desalle na een slechte start en een val zijn podiumkansen zag slinken. Maar dan begon het Herlings festival. Eerst Seewer, en die werd later ook opgepeuzeld door Paulin die zich herpakte. Vervolgens had 'd'n Herling' toch zeven volle ronden nodig om bij Gajser te komen. Om hem dan meteen op te eten. Vervolgens  naarstig verder werken om de tijd naar Caïroli om te buigen. Vijf ronden waren dan voor nodig. Maar om het verhaal kort en compleet te houden compleet te maken en de GP tot de zijne te maken, was er niet eens een echte aanval nodig op Caïrolo. Gewoon langszij en voorbij, zo doet Herlings dat tegenwoordig. Maar ondertussen hadden we wel - eindelijk - nog eens vuurwerk gezien. Desalle plooide zich dubbel om te redden wat er te redden viel. Deed dat met overtuiging maar kwam iets te kort om Gajser van het brons te houden. De grote geklopten waren de Fransmannen. Op dat gebied had Francis Magnanou de dolle Fransen niet veel te bieden. Toch bracht uitgerekend Febvre en Paulin het mooiste wedstrijdmoment toen ze er voor gingen in de eerste bocht na de start. Beiden zagen hun achterwiel uitbreken en Paulin tike vervolgens licht de achterband van Febvre aan. Iets voor de slow-motion van de week. Want de prijzen waren weg: Herlings voor Caïroli, Gajser en Desalle.

De Belgen gemist? Wel, Julien Lieber startte niet. Schouderblessure zegt men, maar verder nieuws onbekend. Van Horebeek, toch ongeschonden uit Matterley gekomen zou zestiende worden. Vooraf het Jeremy in een interview gezegd dat het in de toekomst wat beter moest. Dan wordt het tijd om zich te herpakken. Kevin Strijbos kon probleemloos beide reeksen finishen, goed voor de twaalfde plaats. En Renkens vormpiek resulteert in de GP's nog altijd niet in punten.

Twee conclusies: mooie reeksen gezien en Herlings rijdt op dit moment 'hors categorie.'