We kennen allemaal Luc Vander Aa. Of tenminste zijn productie van foto’s en video’s van de Zijspancross. Het is zo een van die mensen die zijspancross ademen, en daar bijgevolg alles voor doen en laten. Zo trok hij afgelopen weekeinde met een goed gevoel naar Cesis. Trof onderweg zelfs Eddy Merckx. Bovendien wonnen Vanluchene-van den Bogaart ook nog eens de GP. Het weekend kon dus (bijna) niet meer stuk. Want zondagavond rond 19.00 uur zou Luc de terugreis aanvatten.

Maar dat liep niet van een leien dakje…. zoals je verder kan lezen.


Lucs’ verhaal: “Zondagavond 19.00 op de luchthaven van Riga. De planning was om daar wat te slapen op een bank en vervolgens met een vroege vlucht naar huis en dan gaan werken. Helaas, deze planning bleek niet zo vlot te lopen al verwacht. Ik stond aan te schuiven in de rij om in te checken in het vliegtuig. Toen toen het aan mij was kreeg ik plots rood licht. Ik mocht niet op stappen, deelde de man van Baltic Air mee. “Sorry mijnheer het vliegtuig is overboekt”.
“Toen begon gelijk de ellende. Wie mij een beetje kent weet dat mijn kookpunt redelijk vlug bereikt was. Na 10 minuten palaveren, eenrichtingsverkeer eigenlijk, want de persoon van Baltic Air handelde als een machine zonder enige emotie of medeleven. Ik besloot wijselijk maar om te zwijgen toen hij de security belde.”

“Afijn, samen met nog twee andere achtergelaten dames naar de balie om andere vlucht te boeken. Zij via vlogen via Wenen naar Brussel. Ik vroeg om met Ryanair naar Charleroi te vliegen. Dat bleek dus niet mogelijk wegens geen samenwerking met de Ierse maatschappij van O’Leary. Ik wilde me dan maar laten inschrijven voor de vlucht via Wenen. Poco pech dus, wegens ondertussen ook volgeboekt. Een aparte vlucht met Ryanair boeken kon wel, maar dat kostte me dan nog een behoorlijk wat Euro’s extra, dat was ook geen voor de hand liggende optie.”
En plotseling leek alles op te klaren. Ik zou via Frankfurt naar Brussel vliegen. Vertrek weliswaar maandag om 17.30 uur. Bovendien kreeg ik 200 € schadevergoeding en een dikke bon van 5 € om wat te eten. Daar kon ik dus net een drankje en een snack van kopen. We hebben nog wat afgelachen met Simon Veldman, maar we scheepten in voor Frankfurt.

“En daar zou een einde komen aan ons geluk. Toen we de landing voor Frankfurt inzetten kwam de melding dat de vlucht naar Brussel gecancelled was. Maar, zo deelde Lufthansa mee, alles zou op de luchthaven omgezet worden voor een vlucht via Munchen naar Brussel. Ik kon gelijk de tickets downloaden via de telefoon. Nu is de luchthaven van Frankfurt een ietsje groter dan die van Riga. Afijn het zweet stond me in de schoenen toen ik toch de juiste gate vond. De planning was dat ik eventjes naar Munchen vloog en dan naar Brussel waar we even voor middernacht zouden arriveren. Voor het eerst kon ik fatsoenlijk (chili con carne en wat broodjes) eten. Ondertussen had ik de buienradar eens gecheckt, en de kleuren boven het Duitse grondgebied beloofden niet veel goeds maar vooral veel onweders. Bovendien deelde men mee dat onze vlucht al een half uur vertraging zou hebben. En nog erger, in Munchen had ik maar een uurtje om over te stappen en dat werd al gelijk gehalveerd”.

“Ik trok naar de balie en de lieve dame moest beamen dat dit verhaaltje wellicht niet haalbaar zou zijn. Even dacht ik dat het licht bij mij helemaal uit ging. Ik vroeg waarom ze mij via Munchen naar Brussel lieten vliegen. De dame deelde mee dat de rechtstreekse vluchten Frankfurt-Brussel vol zaten, en dat daar reeds een reservelijst voor was. Dat had ik niet verwacht. Na de maandag zou ik ook nog een tweede werkdag verliezen en zou ik nog eens een nachtje op een comfortabele vertrekhalbank moeten door brengen. Het moet zijn dat de mevrouw zag dat mijn bobijntje afgerold was. Ze haalde speciaal voor mij iemand van de reservelijst en zette mij in de plaats. Dat bood nog geen garantie natuurlijk maar wel een beetje hoop. Ik bedankte haar haar uitvoerig en trok, weliswaar met een klein hart naar de gate voor Brussel. Maar ook daar was het grote chaos. Er stonden ik weet niet hoeveel mensen om twee vliegtuigen te vullen. Met klamme handen schuifelde ik naar de scanner om in te checken…….. Wonder boven wonder kreeg ik groen licht en zat de vaart er eindelijk weer in."

"Even voor 22.00 uur landde ik in Zaventem. Ik moest echt rennen om de trein naar Gent te halen. Want voor een keer was die nu wel op tijd. In Gent moest ik een half uurtje wachten op de trein naar Lokeren. Maar de natuur begon zich te laten gevoelen en ik moest dringend een grote boodschap doen. In dit grote moderne station met heel vele toiletten vond ik er welgeteld één dat nog open was….. zonder ook maar één velletje toiletpapier. Met dichtgeknepen billen ben ik dan toch maar richting Lokeren getreind. Gelukkig had niemand daar aan mijn fiets gezeten of de banden plat gestoken. Zo belandde ik even na middernacht eindelijk thuis, waar ik me eindelijk kon verzorgen. En vanmorgen ben ik dan maar vroeg op gestaan om te gaan werken……..”

“Oh ja, donderdag ben ik alweer weg naar Estland voor de volgende GP. Reizen is toch altijd een beetje avontuur toch?”