Nu zaterdag en zondag start Liam Everts in  de finale van het EK 85 cc.  Hoogt tijd voor Jürgen Schrooten van het Belang Van Limburg om zijn goede relatie met de Everts-familie uit te drukken in een overzichtsinterview. Ere wie ere toe komt, en de credits liggen in dit verhaal bij Het Belang Van Limburg.

Het verhaal onder Thor.

Wereldkampioen motorcross.” Dat antwoordde Liam Everts op zijn vijfde al op de vraag wat hij later wilde worden. Wereldkampioen, zoals zijn papa Stefan (tien wereldtitels) en zijn opa Harry (vier wereldtitels). Nu, bijna negen jaar later, gaat Liam in de EK-finale van de 85cc - in het Tsjechische Loket, waar ook de MXGP wordt gereden - op zoek naar zijn eerste grote titel.

Je bent tweede geëindigd in de EK-voorronde en mag nu naar de finale in Loket. Ben je tevreden over je seizoen?
Liam: “Ik denk het wel (kijkt vragend naar z'n papa). Ik ben tweedejaars 85cc, de meeste tegenstanders zitten al in hun derde seizoen. In mijn EK-zone werd ik tweede en in het Duits kampioenschap sta ik ook tweede. Niet slecht, maar het kan natuurlijk nog altijd beter.”
Stefan: “Liam heeft dit jaar grote stappen vooruit gezet. Zowel op rijtechnisch als conditioneel vlak. Hij is ook heel constant, duikt bijna steeds in de top 3.”
Liam: “Alleen Slowakije viel tegen. Ik won de eerste reeks, maar kwam daarna hard ten val in de tweede manche. Ik wisselde van spoor, zag een remknip niet en ging over de kop. Een serieuze patat. Ik zat met mijn been vast tussen mijn stuur en tank.”
Stefan: “Ik ben blij dat ik die val niet gezien heb. Toen ik een gele vlag zag, ging mijn tikker tegen 200 per uur. Gelukkig zag ik Liam zelf opstaan. Al was hij wel serieus toegetakeld: schouder, elleboog, bil.”
Liam: “Dat was mijn eerste zware crash ooit. En dat was toch wel eventjes schrikken.”
Stefan: “Er bleek gelukkig niks gebroken of zo. Drie dagen later zat hij alweer op de motor.”
Wat kan/moet er nog beter?
Harry: “Luisteren naar onze goede raad.”
Stefan: “Liam moet ook minder druk op zichzelf leggen. Op trainingen rijdt hij veel beter dan in de wedstrijden.”
Liam: “Ik wil het gewoon goed doen. Als dat niet lukt, ben ik kwaad. En ja, mijn familienaam weegt soms toch wel. Ik ben nu aan het leren om daar zo weinig mogelijk aan te denken.”
Harry: “Je moet ook kritisch voor jezelf zijn Liam. In Bielstein stak je het op de motor. Zever hé. Het was je eigen fout. Dat moet je ook durven toegeven.”
Vorig seizoen was je opa je begeleider, nu je papa. Wie is het strengste?
Liam: “ (Denkt na) Papa.”
Stefan: “Hij heeft alles: conditioneel sterk, goede techniek, degelijke start... Als hij het verknalt, dan wijs ik hem daar meteen op. En de ene keer ben ik al wat meer opgejaagd dan de andere (lacht).”
Harry: “Ik was ook zo. Stefan en ik hebben vroeger vaak in elkaar gehangen. Maar met de jaren word je rustiger.”
Harry, zie je veel van Stefan terug in Liam?
Harry: “Oh ja. Ze kunnen allebei heel slecht tegen hun verlies. Nu ja, dat is goed hé. Qua rijstijl
zijn er eveneens gelijkenissen: Liam staat ook veel recht, zijn bewegingen op de motor lijken sterk op die van Stefan.”
Stefan: “Maar ik zie ook typische trekjes van zijn opa terug. De manier waarop Liam in de bocht rechtstaat en zijn voet zet: helemaal papa.”
Komend weekend staat de EK-finale van de 85cc op het programma in Loket. Wat verwacht je ervan?
Liam: “Probleem is dat ik de meeste tegenstanders niet ken. Europa is opgedeeld in verschillende zones. De beste rijders per zone mogen naar die finale. Ik heb geen idee welk niveau die gasten halen. Ik doe dus geen straffe uitspraken. Top vijf is het doel.”
Vorig jaar overleed Igor Cuharciuc tijdens de 85cc in Loket. De Moldaviër was amper 13 jaar. De leeftijd van Liam. Hebben jullie geen schrik?
Harry: “De plek waar Cuharciuc is omgekomen, is altijd een gevaarlijke plaats geweest. Een grote sprong naar beneden, in twee trappen. Veel WK-toppers mispakken zich daar, laat staan kinderen. Ik heb gehoord dat ze die trap opgevuld hebben zodat je, zelfs als je te kort springt, toch nog veilig kan landen. Ik hoop het.”
Stefan: “Het is triestig dat eerst iemand moet overlijden voor er ingegrepen wordt. We zijn in het verleden al vaak gaan klagen over die plek. Maar ja, blijkbaar moet het alsmaar spectaculairder. Neem nu de GP's in Indonesië. Die sprongen waren zó hoog, zó ver. Waarom toch? Dat is veel te gevaarlijk.”
Harry: “Gelukkig is Liam een slimme rijder. Hij doet geen zotte dingen. Dat stelt me gerust.”
Stefan: “Dat klopt. Maar soms heb je er zelf geen vat op. Ik ben altijd blij en opgelucht als hij na een wedstrijd weer in één stuk naar huis kan.”
Liam: “Ik heb nooit angst. Dat mag ook niet. Want als je met schrik op je motor stapt, dan loopt het zeker fout. (Sust z'n papa en opa) Ik weet wat ik doe, hoor.”
Eind vorig seizoen trok Suzuki zich terug uit het WK en zat jij zonder team Stefan. In Loket zal je voor het eerst in tien maanden weer een MXGP meemaken. Heb je het gemist?
Stefan: “Nee. Totaal niet. Ik heb me nu helemaal op de begeleiding van Liam gestort. Dat zijn mooie vader-zoonmomenten. En die vrije weekends zijn ook heerlijk. Ik kan dan eindelijk eens van mijn familie, mijn vrienden en mijn thuis genieten.”
Liam: “Ik mis de MXGP wel. Maar het is plezant om zoveel tijd met papa door te brengen. Vroeger zag ik hem amper in de weekends.”
Harry: “Ik kan de GP's moeilijk missen (Harry is nog begeleider van Pauls Jonass, leider in de MX2, nvdr). Eén ding ben ik wel beu: al dat reizen. We hebben nu twee weken in Indonesië gezeten. Pfff. Ik ben daar vijf dagen goed ziek geweest, buikgriep. Maar van de wedstrijden op zich geniet ik nog steeds. Ik ben 66 jaar, maar dat houdt me jong.”
Stefan, overweeg je ooit nog een terugkeer in het WK? Als begeleider, teammanager,...
Stefan: “Alleen met Liam. Niet meer met iemand anders. Ik heb al enkele vragen gehad van rijders, maar ik heb daar geen zin meer in. Ik kan het niet meer opbrengen om me voor 'vreemden' in te zetten. Uiteindelijk krijg je toch alleen maar stank voor dank.”
Het lijkt erop dat je record van tien wereldtitels nog even zal standhouden.
Stefan: “Inderdaad. Zoals het er nu naar uitziet blijft Caïroli, voorlopig, op negen titels teken. Herlings is gewoon oppermachtig. Hij was eind vorig seizoen al heel sterk en trekt die lijn nu door. Zaag hem een been of arm af en Jeffrey wint nog (lacht).”
Slotvraagje voor Liam. Toen je vijf was zei je: “ik word later eerst wereldkampioen en ga dan supercross rijden in Amerika.” Denk je er nog altijd zo over?
Liam: “Supercross heb ik al laten vallen, maar ooit wereldkampioen worden... Ja, dat is en blijft mijn droom.”

Jürgen SCHROOTEN