Op de zevende plaats staat hij in de eindstand. Dat zou tot voor Lommel een goed resultaat te noemen zijn voor 'copperhead' Max Anstie. Maar na het Lommel van gisteren is dit gewoon een klote resultaat voor de Brit. Max Anstie was zaterdag het fenomeen van de dag toen hij zonder pardon WK-leider Tim Gajser naar de kloten reed in de kwalificatie. Nu ja, daar ligt Gajser niet wakker van, hij wordt toch wereldkampioen. Maar het pikt toch. Enigszins verklaarbaar is het wel want Anstie won drie keer de MX2 op de Heeserbergen. Niet alleen hij en Gajser zorgden in die kwalificatie voor vuurwerk, de rest ook. Ongelooflijke toestanden zagen we, het beste van het jaar. En wij hadden er dus zin in voor zondag......

Thor.

Credits Anstie: mxgp.com

Pff....… de cross was nog niet bezig en de anticlimax lag alweer in de eerste bocht te spartelen. Anstie dus. Hij had pijn, zette nog wel aan, maar reed met een hand verder, de andere om de rechter schouder. Miljaar, daar had je het weer: net zoals in de MX2  had de favoriet van het Standing Construct KTM team het vlaggen. In de 'poos' sms-je naar Tim gezonden. "Valt mee. Mogelijk start Max in de tweede reeks." Ja, behoorlijk goed nieuws, maar hoe zou Max het dan doen met die zere schouder. Dus we waren sceptisch. Maar dat was nergens voor nodig. Anstie schoof met Gajser - HRC Honda mee en toen die links keek  reed Anstie hem rechts voorbij. Niet echt een aanval, gewoon voorbij rijden. Kat in he bakkie dus. Maar Anstie is Anstie niet als hij toch weer eens niet in de fout moest gaan. En we zaten er weer naast. Want nu zou Gajser dat niet meer uit handen geven. Hola Pola, niet met mij oordeelde de rosse. Ging aan en zette Gajser een tweede keer voor voldongen feiten. Dus sorry Tim, maar de Max was sneller op de Heeserbergen…...

Blijven we bij de mannen van Tim Mathys. Vorige week zakte Glenn Coldenhoff op het cruciale moment nog door het ijs. Maar in Lommel, war in het voorjaar zijn carrière leek te eindigen, was hij wel bij de pinken. Na twee schitterende derde plaatsen zette hij zijn beste seizoensresultaat in de verf met een derde stek op het podium. We verwachtten wel iets minder van Ivo Monticelli, nu die zijn starts niet zo verbuffend afwerkte als we van hem gewoon zijn. en toch parkeerde hij op de negende plaats algemeen.

Allé genoeg over de Standing mannen. Tim Gajser won de GP. De titel veilig zetten was mogelijk, maar Seewer beperkte de schade. In reeks een moest hij de zege aan Romain Febvre - Monster Energy Yamaha  - laten, waar Seewer, ploegmaat van Febvre vierde werd voor zijn Wilvo Yamaha concullega Arnaud Tonus. eigenlijk best prima voor Gajser, want in Lommel waren er maar twee supporters mee gereist. In Imola moet hij de in de eerste reeks de klus kunnen klaren. Zelfs als Seewer daar wint is de titel nog binnen met een zevende plaats voor de Sloveen. En dan is er nog een ander niet bevestigd gerucht waar zondag geheimzinnig over werd gedaan. Viva Gasjer@Imola dus. Febvre werd uitiendelijk tweede dankzij hard werken in de slotreeks. Hij kreeg wel de vijfde plek cadeau van Rockstar Energy rijder Pauls Jonaas, maar verspeelde die aan Jonass' ploegmaat Arminas Jasikonis. Romain ploegde voort en finishte op de vierde plaats. Jeremy Seewer kwam nagenoeg niet in beeld, 't is te zeggen in de frontlijn. Maar de niet-zandlover bleek regelmatig genoeg om vierde te worden in de totaalstand. Vlak voor Jeremy Van Horebeek.

De Jerre heeft ons vermaakt. Op zijn Motoblouz Honda, productiemateriaal met wat spullen er op, weerde hij zich als de duivel in het wijwatervat. Reed zwaar aangemoedigd van de tiende naar de zesde plaats. Top Jeremy, maar het bete moest nog komen. Van Horebeek trok alle registers open. Bleef als enige in het spoor van Anstie-Gasjer. Maar het sprookje eindige iets minder mooi. Wellicht iets te veel van zichzelf gegeven - want constant onder druk van Coldenhoff, Febvre en Jasikonis moest Van Horebeek in de laatste paar ronden de rol lossen. Hij werd mooi zevende. Wedden dat hi daar op voorhand voor had willen tekenen?

Schakelen we door naar de volgende Belg, dan komen we terecht bij Jeffrey Dewulf. Met een dikke twaalfde plaats in de slotreeks bewees Dewulf over mogelijkheden te beschikken. De eerste reeks was wat minder, zestiende, maar toch genoeg om tweede Belg te worden als veertiende algemeen. Dat was drie plaatsen beter dan Kevin Strijbos, die nooit echt in beeld kwam.

Privateer Cedric Grobben liet inde slotreeks zes man achter zich, wat volstond om tweeëntwintigste algemeen te worden.