Na twee opeenvolgende zeges in 2016 en 2017 moest Husqvarna vorig jaar de zege laten aan Zone Rouge Yamaha. In de 40ste editie van de 12 uur van La Chinelle doet teammanager Wim Vanderheyden dit weekend een gooi naar de zege met twee straffe equipes. We spraken met Vanderheyden over wat deze populaire race zo bijzonder maakt!

Credits: Gino Maes.

Thor!

In de eerste helft van augustus zakken traditioneel meer dan 30.000 toeschouwers af naar Franchimont-Pilippeville voor een motorrace die zijn gelijke niet kent. Twaalf uur lang strijden piloten in teamverband op een 6,5 kilometer lange omloop. Het circuit is daarmee veel langer dan de gebruikelijke 1,5 kilometer van een crossbaan. Uiteraard is ook de duur van de race, 12 uur, uitzonderlijk.

“Het rijden ’s nachts vergt de grootste aanpassing voor de meeste rijders,” legt Husqvarna België teammanager Wim Vanderheyden uit. “Soms komen rijders er zelfs achter dat het hen helemaal niet lukt om fatsoenlijk rond te rijden als het donker. Nachtblindheid weet je wel.”

Endurospecialist Vanderheyden deed zelf vaak mee aan de “12 heures de La Chinelle” die werden opgericht door zesvoudig wereldkampioen motorcross Joël Robert. Als teammanager zette Wim Husqvarna stevig op de kaart. Sinds 2015 stond telkens minstens één Husky trio op het podium. In 2016 en 2017 werd zelfs gewonnen. Dit jaar vertrekken zijn teams, Jerome Martiny-Matthew Vanoevelen-Erik Willems en Wietse Brackman-Jilani Cambré-Kevin Fors, wéér als favorieten.

“Klopt, op papier staan we met twee te kloppen equipes aan de start. Ik verwacht echter veel weerwerk van het KTM Belgium team. Oké, individeel hebben hun rijders (red. Cedric Grobben, Jeffrey Dewulf en Antoine Magain) niet dezelfde La Chinelle ervaring als onze jongens. Maar dat is eigenlijk niet nodig. In 2016 pakten wij met een erg jong “Junior” team de overwninning! Dat was met Brackman, Cyril Genot en Nathan Renkens.”
De wedstrijdduur en het rijden in het donker zijn weliswaar op maat gesneden van de endurorijders. Toch geeft snelheid uiteindelijk de doorslag. “Meer en meer is La Chinelle in feite een langerekte cross. Wel één met zijn eigenaardigheden uiteraard. Zo moet iedereen over de complete wedstrijdduur minstens 10 keer verplicht binnen komen in de stands. Wie wanneer rijdt, hoe je omgaat met die aparte omstandigheden vergt de nodige strategie en voorbereiding,” volgens Vanderheyden.”De sfeer in die pits is trouwens onbeschrijfelijk. Het publiek staat met hun neus écht op de actie. De toeschouwers zien de rijders, monteurs en motoren van dicht bij. Dat geeft extra adrenaline!”

Het werk in de pits is net zoals in de F1 en in andere takken van motorsport van cruciaal belang. Vaak beslist het in La Chinelle zelfs het verschil tussen winst en verlies. “In 2015 bedroeg het verschil tussen de winnaars en de tweede amper 3 seconden. In 2016 was dat 49 seconden. Nog steeds niks over 12 uur!” In tegenstelling tot elke normale cross-of endurowedstrijd moeten rijders intensief samenwerken om een topresultaat neer te zetten. “Je moet bereid zijn om informatie de delen met je teamgenoten. Ik hamer erop dat rijders die 30 seconden tijdens een pitstop optimaal gebruiken om hun teammaat die overneemt wijzer te maken. Hoe ligt de baan er nu bij? Waar is het opletten geblazen? Is de motor zich anders gaan gedragen?”
Voor deze wedstrijd gaan de Husqvarna Belgium piloten van start met nagelnieuw materiaal. Allebei kozen de teams voor de 2020 Husqvarna 450FE. Qua voorbereiding bracht dit behoorlijk wat extra werk met zich mee. “De afgelopen drie jaar reden we nagenoeg steeds met dezelfde motor die we van binnen en van buiten kenden. Met nieuw materiaal moet je natuurlijk eerst testen en bijleren over hoe je het beste uit die machine haalt. Het is spannend om meteen naar zo’n grote wedstrijd te trekken… Maar dan is de kick des te groter om een topresultaat neer te zetten, of te winnen!”

Moderne off-road motoren zijn ondertussen een toonbeeld van betrouwbaarheid geworden in vergelijking met hun voorgangers uit de beginjaren van La Chinelle. De slijtageslag voor het materiaal hangt dan ook vooral af van het weer. “Bij (hevige) regen wordt de motor erg zwaar door de modder en hij kan ook minder goed afkoelen. Is het té droog dan zien de banden en de moussen veel af. Maar in principe rijdt de motor bijna constant. We hebben het uitgerekend: twee jaar geleden stond onze motor amper 7 minuten en 20 seconden stil. Te verwaarlozen op een wedstrijd van 12 uur…”

Ook sportief zijn de 12 uur van La Chinelle een grote uitdaging. Het uiterste van je lichaam vragen ’s nachts, wakker blijven, eten en drinken terwijl je anders normaal slaapt. Iedere rijder reageert er anders op. “Dat is ook de charme van deze wedstrijd. Of je nu een pure amateur bent of je bent wereldkampioen, uitrijden en de strijd met jezelf aangaan samen met twee andere rijders is een unieke ervaring. Drie broers, drie buren of drie kampioenen samen, alles kan,” besluit Vanderheyden.
Zondagmiddag klokslag twaalf uur weten we wie de 40ste jubileumeditie van misschien wel de grootste ‘onbekende’ sportwedstrijd van België op zijn naam heeft geschreven.