Want Tiga wist zich in de eerste manche al zekerheid te verwerven over de wereldtitel. Nu ja, in de resterende 8 manches moest hij nog slechts 13 punten scoren, indien Jeremy seewer alles won. Maar Seewer won tot nog toe geen enkele reeks. Hij probeerde dat wel, maar stuitte in Imola op een andere verrassing, genaamd Glenn Coldenhoff. 'The Hoff reed zijn beste GP ooit, en rondde dat af met een dubbele reekszege en zijn eerste GP-zege sinds lang.

Glenn nestelde zich in reeks één aan het wiel van Gauthier Paulin en ging Pauls Jonass en Tim Gajser vooraf. Twee ronden verder  wist Coldenhoff het initiatief over te nemen van een verzwakkende Paulin. Want Gasjer kwam ongemeen fel opzetten, maar viel er ook ongemeen hard af. Paulin dus weer naar twee, maar nu met Seewer en Romain Febvre aan het wiel. Seewer stotte door en leek naar coldenhoff toe te rijden, terwil ook Febvre onverklaarbaar over de kop ging. Coldenhof moest mondjesmaat voorprong inleveren maar behield het overzicht en de reekszege voor Seewer, Pualin, Arnaud tonus en de nieuwe wereldkampioen Tim Gajser. De skechgt gestarte Jeremy Van Horebeek werd mooi dertiende, twee plaatsen achter Kevin Strijbos die dit keer eens niks voor had onderweg.

Dat zou anders zijn in de slotreeks waar de twee buiten de top vijftien door kwamen na een ronde. Vooraan bewees Coldenhoff dat zijn reekszege geen toeval was. Hij zou leiden van start tot finish. Achter hem duelleerden Seewer en Gajser om de eer. Iets wat de nieuwe kampioen uiteindelijk naar zich toe trok. De overige ereplaatsen waren voor Paulin, Jonass en Febvre, met Van Horebeek en Strijbos nog sterk eindigend op 11 en 12. We vragen ons overigens af hoeveel publiek er was als we de geel-rode Gajser supporters even wegdenken.