Na maanden zonder racen zal het geen verrassing zijn dat Liam blij was te horen dat hij weer kon racen. Voor die eerste races na de wereldwijde COVID-19-lockdown moesten hij en zijn gevolg naar Tsjechië reizen. Waar Richard Gironi en zijn Tsjechisch Kampioenschap toestemming kregen van de lokale overheid om te organiseren in Dalecine en Kaplice.

Meer onder Thor.


Het zou een bijzondere reis worden voor de familie Everts. Voral omdat Dalecine een rol heeft gespeeld in zowel Harry als Stefan hun carrière. Harry Everts won in 1981 de Grand Prix in Dalecine en in datzelfde jaar speelde Stefan al op zijn 80cc-fiets op delen van de baan. SE72 wist niet dat hij 8 jaar later zijn eerste Grand Prix-podium op hetzelfde circuit zou claimen. Omdat in 1989, het rookie-seizoen van Stefan, hij op de derde trede van het podium zou eindigen. 

Nu meer dan 30 jaar later was het tijd voor de derde generatie om de Dalecine-cursus aan te pakken! De baan kreeg een mooie update en heeft nu een aura van een moderne Grand Prix-baan.

Voor Liam begon de dag een beetje chaotisch. Door miscommunicatie dacht hij dat hij voor de kwalificatie in groep 2 zat, want dat was ook zijn groep voor de vrije training, hij miste de kwalificatie bijna. Maar toen hij eenmaal op de hoogte was gebracht dat hij in groep 1 zat, trok hij zijn Yoko-kleding, Sidi-boots, 6D-helm en Oakley-bril aan en ging hij de baan op. Een beetje nerveus door wat er gebeurde kwalificeerde Liam zichzelf als 25e.

Van deze 25e gate-pick nam Liam een ​​behoorlijke start die hem een ​​positie gaf net buiten de top vijftien. Na een valpartij in de vierde ronde zakte de door Foodmaker ondersteunde rijder naar beneden in het klassement naar een 29e plaats. Liam pakte zijn fiets op en vocht zichzelf, met een paar hick-ups onderweg, terug om als tweeëntwintigste te eindigen.

In de tweede manche kwam de KTM-rijder als 27e van de lijn. Maar in deze eerste paar ronden reed de jonge Belg als een bezetene. Hij sneed als een heet mes door warme boter. Binnen de kortste keren stond Liam op de elfde plaats. Ongeveer halverwege de race schoof hij op naar de tiende plaats. Alleen om een ​​paar ronden later te crashen en op een mooie twaalfde plaats te eindigen.

Na de race in Dalecine bleven Liam en zijn gezin in Tsjechië om te trainen op enkele van de prachtige circuits die dit land te bieden heeft.

Een prachtige reis naar Tsjechië eindigde met deelname aan de tweede ronde van het lokale kampioenschap. Deze race speelde zich af op het oude circuit van Kapelice. Op dit prachtige circuit kwalificeerde Liam zich niet geweldig, met een tiende plaats in zijn groep resulterend in een twintigste gate pick.

In de eerste manche verliep de start verschrikkelijk en kwam door de eerste bochten rond de dertigste plaats. Desalniettemin nam de jonge ‘4Gold’ -rijder zijn race in eigen handen. Hij vecht zich een weg omhoog langs het klassement, iets dat gestaag verliep, en met een extra duw in de tweede helft van de race zou hij de finish als negende bereiken.

Bij de tweede race schoot Liam als een raket weg van het hekken. Dit gaf hem een ​​positie tussen enkele van 's werelds beste motorcrossers op een 250cc-fiets. Beetje overweldigd door dat feit en het overschot aan intensiteit in de top 5. Na een ontvangende blockpass en een paar foutentuimelde Liam terug naar de zestiende positie. Maar de jonge door TDL Group gesponsorde rijder weet dat niets voor niets komt. Vecht zich een weg omhoog door deze moeizame race om net buiten de top tien als twaalfde te eindigen.

De roadtrip naar Tsjechië leverde ons twee prachtige races en een geweldige oefenweek op. Na een lange tijd zonder races voelde dit geweldig. Nu tellen we af naar de internationale races in Arnhem en Axel. Dit dus we zijn klaar voor de herstart van het Europees kampioenschap. Als alles goed gaat vind je Liam in alle drie de EMX250 rondes in Letland.