Even kaderen: Jordi Van Mieghem is de broer van de crossende Arno Van Mieghem. Beiden zijn zonen van ex-crosser Sven Van Mieghem en Lilian Van Dooren. Sven had een jongere broer, laat hem ons 'Bruintje' noemen, zo was hij gekend. Bovendien reed de opa van Jordi, Bruno Van Mieghem, enduro. Reed Le Toucquet een keer of zes uit. Mama Liliane is op haar beurt dochter van Francis Van Dooren, u raadt het al, ex-crosser. Pa en ma baten een leuke broodjeszaak uit, Snackbar Knabbel, in het drukke centrum van Oud-Turnhout. Jordi is metaalbewerker van beroep en als lasser actief bij een grote Arendonkse KMO. De genen van Sven en Liliane zijn duidelijk overgegaan op hun zonen. Die crossen beide.  Onder meer bij VLM en in dit rare crossjaar overal waar er maar gereden kon worden.  Want plotseling besloot Jordi Europees te gaan rijden en nadien ook nog eens  WK MX2.

U zal zeggen wat is daar nu speciaal aan. Wel, dit is een periode van drie weken uit het leven van een amateur motorcrosser die er alles voor over heeft om dit avontuur mee te maken.

U leest het onder Thor.

Credits MXGP.COM en Niels Ooms.

Maar eerst de voorgeschiedenis. Jordi heeft vroeger al EK gereden in de 85 en 125 cc. Maar telkens hij in goede conditie was gebeurde er wel iets wat de  plannen dwarsboomde. Dat liep over heel zware blessures met lange revalidatie en de ziekte van de mama die moest worden overwonnen, wat ook gebeurde. Jordi wordt volgend jaar 23 en dan zou hij nog enkel MXGP kunnen rijden. Hij wilde dolgraag nog eens op hoog niveau rijden. Daarom ging papa Sven mee in het Europese en WK-verhaal, als hij maar genoeg inzet toonde.  Als compensatie voor de door omstandigheden niet vervulde MX-dromen.  

Daarom op naar Mantova.... Avanti. 

Dat lijkt simpel, maar dat is het niet. Jordi maakt deel uit van het KD Donckers MX Team. Een team dat regionaal actief is en meerdere rijders ondersteund. Zo moesten de Van Mieghems opdraaien voor een Europese FIM-licentie. die kost 600 €. In Mantova moest er bovendien nog eens drie keer 300 € inschrijving betaald worden. Daar boven op kwamen nog eens 6 Covid-19 testen voor rijder en papa. Dus los van alle vaste kosten moest er al 1.956 € op tafel gelegd worden, voordat er ook maar één meter gereden was. En succes was geenszins gegarandeerd. In de eerste en tweede wedstrijd ging Jordi er onverbiddelijk uit in de tijdstraining. Maar op de zaterdag van de laatste wedstrijd keerde het tij. De baan lag wat modderiger en Jordi zette de 28ste tijd neer, dik gekwalificeerd dus. Maar dat late succesje werd al meteen de grond in geboord toen Jordi in de eerste reeks crashte in de derde ronde en de Kawasaki niet meer aan de praat kreeg. Gelukkig beterde met het weer ook het resultaat en in zijn laatste manche. 22-ste en half koers zat er zelfs even een EK-punt in. 

EK en GP in Lommel.

De reis naar de MXGP van Spanje zat er niet in. Voor Lommel werd besloten om zowel in het EK als in het WK MX2 te starten. Relatief vlak bij huis en dus werd het nodige gedaan. Weer moest de portemonnee getrokken worden. Inschrijvingsgeld, een MXGP daglicentie, inschrijvingsgeld voor de promotor en weer Covid-19 testen. Dan kom je gauw uit op dik 2.500 €, wel voor de drie wedstrijden.  Overigens, voor de meeste kosten draaide Jordi zelf op. Hij had vooraf kei- en keihard gewerkt en overuren gedraaid om zijn ambitie ook financieel rond te krijgen.

Met de 32ste trainingstijd was Jordi vlot geplaatst. Maar in de reeksen sloeg het wat tegen. Valpartijen op zich waren niet zo erg, maar het duurde lang eerde motor weer aan het lopen ging, en zo finishte Van Mieghem als 37ste, na een 34 - 38 score in de reeksen. Dinsdag moest hij opnieuw aan de bak. Hij kwalificeerde zich als 36ste, en kende vervolgens pech in de eerste reeks. De motor ging stuk. Er werd getracht van die op orde te krijgen. Dat lukte niet wegens tijd te kort en dus werd de niet op maat afgestelde reservemotor klaargemaakt en daar zou Jordi netjes mee parkeren op de 27-ste plaats.

Er restte nog een wedstrijd, die bij de echt grote jongens. Een beetje vreemd was de tijd van Jordi in de Free Practice. Hij zette de 20ste tijd op de tabel. Volgens papa Sven is de huidige lichting EMX250 zo sterk dat wellicht enkele rijders uit het WK MX2 zich niet zouden kwalificeren in he EMX250.  Iets wat overigens zelf na te trekken valt met de prestaties van bijvoorbeeld Thibault Benistant, de Europese kampioen, die zevende werd in de MX2-klasse.

En de eerste race ooit in de MX2 werd een succes voor Van Mieghem. Hij kwam na een val in de eerste ronde als allerlaatste door. Maar Jordi had zijn draai gevonden op het lood- en loodzware circuit van de Heeserbergen. Na een zeer knappe achtervolging legde Jordi beslag op de 22-ste plaats, een ongelooflijk succes voor een lasser uit Oud-Turnhout! Helaas kwam er geen voortzetting in de slotreeks. Jordi nam een slechte start, maar zat hele snel terug op de 22ste plaats toen de motor er abrupt mee op hield en niet meer aan de gang te krijgen was.

Het Europees en mondiaal avontuur van een jonge crosser zoals U en ik was afgelopen. Een avontuur met dieptepunten en succes. Maar voor Jordi was het de moeite en de centen meer dan waard. Zoveel dat Jordi al opnieuw overuren aan het presteren is om volgend jaar iets gelijkaardig op poten te zetten. Wie Jordi een duwtje in de rug wil geven mag contact opnemen met het KD Donckers MX Team.