Een cloudy sky, maar lekker warm. Het zorgde er voor dat het in Genk aangenaam toeven was. De zaterdag ging op aan trainingen en kwalificaties. Toen Giraud-Musset hun oefening afrondden met een kanontijdtijd  van 1.48 leek het alsof de koers al gereden was.  Willemsen-Bax volgden op 1 seconde en de rest op meer dan twee. Maar niets is wat het lijkt. U merkt het onder Thor, waar we uitgebreid terug blikken.

In de kwalificatiereeksen werd alles min of meer genormaliseerd. Daarin reden Giraud-Musset zes seconden sneller dan Bax-Stupelis, gerekend over de gehele wedstrijd. Hendrickx-van den Bogaart waren in de A-reeks tweede geworden. In de B-reeks lieten Vanluchene-Soenens laten zien dat ze er zin in hadden. De last chance werd voor België heel belangrijk want er waren vijf Belgische spannen die zich niet kwalificeerden. De speakers die de oltimers aan zich lieten voorbijgaan mochten in deze laatste sessie nog eens alles uit de kast halen. De pechvogels Cermak-Cermak zetten gelijk  de norm neer, en reden hun kar binnen. Cools-Van Tongerloo waren snel zeker van GP-deelname. Maar Sabrina Van Calster en Levi Vaes kregen pas in de allerlaatste ronde  definitief zekerheid. Verbrugge-Van Hal, de gebroeders Janssen en De Soete-Van Lerberghe mochten als troostprijs de Support race rijden. Maar het echte werk kon beginnen.   En het begon spectaculair met een crash van Bax-Stupelis, al in de eerste bocht. Voorin werd er niet gewacht en weer verbaasden  Vanluchene-Soenens vriend en vijand. Ze leidden voor Giraud-Musset, Willemsen-Bax, Vandaele-Valcke en Hendrickx-van den Bogaart. Veel Belgen voorin, maar het zou niet eindigen zoals in een sprookje. Want er was die sensationele derde ronde. Vanluchene crashte en de opzittende Giraud ging er knal boven op zitten. Uiteraard werden beide duo’s ver terug geslagen. De verbouwereerde Willemsen werd leider met voor Vandaele en Hendrickx. Deze laatste zou in de tweede koershelft de tweede plaats overnemen en zo werd er gefinisht in de top drie. Hermans-Van Gaalen leken vierde te worden, maar ze werden in de laatste ronde platgewalst door Bax. Brown-Chamberlain werd zesde. Ze zaten zaterdag ook al niet goed in de wedstrijd. Giraud kwam uit op acht. Vanluchene klokte na zijn val toch nog af  op zeventien. De overige Belgen dan. Clohse-Verhaegen vertrokken als negende. Ze reden een strakke koers, wonnen wat, verloren wat en werden negende. Cools-Vantongerloo reveleerden vanaf de tiende plaats. Maar hun avontuur  sloeg letterlijk om na drie ronden. Ze bleven in koers, maar punteloos.  Sanders-Boxtaele reden een hele goede eerste wedstrijdhelft zelfs met zicht op de negende plaats maar naar het einde toe vielen ze flink terug omdat hun mekaniek het liet afweten. Ook voorhen geen WK-punten. Een stunt leek in de maak voor Sabrina Van Calster, onze dame die voorkomt in het Guiness Book Of World Records als enige dame van betekenis in het mannenbastion van de zijspannen. Op een gegeven ogenblik bezetten Van Calster-Vaes de vijftiende plaats. Helaas in de laaste paar ronden deemsterden de twee weg en vielen net buiten de punten. Kristof Santermans startte in Genk met Elvijs Muceniecks. Het was overigens Kristof die Elvijs destijds naar België haalde en hem onderdak bood. Het verging hen niet zo best in de start maar ze zouden schitterend zestiende worden.   De Belgen trokken in de tweede start alle registers open. Vanluchene en Hendrickx hesen de driekleur, maar ook de Hollandes zaten er bij. Willemsen, Bax en Hermans gingen Giraud vooraf. Hendrickx, tuk op een wenkende thuiszege ging voorbij Vanluchene, maar kwam dan ten val. Met een zere schouder werden nog zes ronden gereden. Dan volgde de opgave en het ziekenhuis. WK-leider Bax was ondertussen over Willemsen en Vanluchene naar de spits gereden. Vanaf dan was er niets meer aan te doen voor de Bergeijkse combinatie. Na vijf ronden lag de wedstrijd in de beslissende plooi toen Giraud de derde plaats bezette. Willemsen had toen ook al de eindzege virtueel winnen. Hermans passeerde Vandaele voor de vierde plaats, maar verder gaven Vandaele-Soenens niet meer toe. De andere Belgen: Santermans vertrok ijzersterk in de subtop. Hij flirtte heel lang ronde de tiende plaats, maar in de vijftiende ronde zakte hij 3 plaatsen terug. Clohse was wat minder vertrokken maar zocht na enkele ronden het duel op met onder andere Santermans. Clohse bleef wel figuurlijk overeind en werden de tweede Belgen op de tiende plaats. Sanders  haalde nog mooi twee WK-punten binnen. Cools startte rond de twintigste plaats. Ze vielen in de derde rond ver terug en gaven wat later op. Ons “madam” was helemaal achteraan vertrokken en raakte daar niet meer weg. U mist wellicht het duo dat in de eerste reeks vierde werd. Vandaele kwam slechts een ronde door. Een kuitblessure van co-piloot Valcke zorgde voor een bittere opgave.   Een en ander heeft zo zijn gevolgen. De blessure van Jan Hendrickx en Olivier Valcke belette dat België op het podium vertegenwoordigd werd. Op de on-Belgische, en dus ook on-Hollandse baan stonden drie Hollandse spannen te blinken.  Eindelijk nog eens een GP-zege voor tienvoudig wereldkampioen Daniël-Willemsen, de eerste met Robbie Bax. Grote broer Etienne, verdiend op twee, zeker na de slopende achtervolging in reeks een en – we denken – een eerste podium voor Hermans-Van Gaalen. Door het mindere resultaat voor Giraud lopen Bax-Stupelis weer wat verder uit. Henrickx  komt na zijn opgaven binnen bereik van Willemsen. Alle uitslagen op: http://www.mylaps.com/nl/events/1160362