Vorige week zondagmorgen in Kester:  “Ca va, Kevin”? “Bof, donderdag ging het tien minuten goed. Nadien kreeg ik pijn,maar het was te verdragen.” Diezelfde dag, maar na afloop van de drie reeksen: “Ca va, Kevin”? “Jawel, ik heb van mijn hand geen last gehad. ’t Zal wel lukken voor Maggiora.” ’t Zal wel gaan.... Lees onder Thor maar eens hoe het wel zou gaan!

Want in Maggiora hebben we misschien wel de Kevin gezien die we het ganse seizoen al hadden willen zien. Niets liet zich aan zien dat Kevin zou heropstaan.  In de eerste manche reed Kevin na een matige start van de zevende plaats naar de vijfde. Heel goed bezig dachten we, maar ook met een door valpartijen en slijk  op hol geslagen èn gedecimeerd peloton. Een hapering in het slijk sloeg ook Kevin terug naar de tiende plaats en hij sloot af op negen. De tweede reeks dan: Kevin gelijk mee voorin, en altijd op de loer om een missertje van Nagl af te straffen. De WK-leider reed op een ondertussen genormaliseerd circuit nooit verder dan 3 seconden weg. En terwijl de aandacht zich toespitste op het gevecht om de GP-zege en de pijn verbijtende Caïroli, sloeg Kevin spijkerhard toe: hij sloop naar Nagl, passeerde hem gelijk, pareerde de wanhoopspoging met verve en reed naar een bevrijdende reekszege, zijn eerste van het seizoen. Well done, Kevin. „Ik ben zo content dat ik er terug bij ben. Daarbij ging het ook nog eens prima in de wedstrijd. Voor mij was de regen een meevaller. Ik hou wel van dergelijke omstandigheden. Ik maakte een vergissing in de eerste reeks maar in de slotreeks had ik een geweldige start. Toch was het niet zo gemakkelijk om Max in te halen en te passeren. Ik vond echter een prima spoor maar ik achtte tot in de laatste ronde; Ik wilde hem op een propere manier passeren, omdat hij de WK-leider is en ik pas herneem. We gaan ons best doen om in Duitsland een gooi te doen naar de top vijf. Of misschien het podium?” Glenn Coldenhoff reed lang mee in de top gedurende de eerste manche. Nadien schoof zijn motor onderuit en werd hij 16de. In de tweede reeks kon hij in  de eerste ronde een gevallen rijder niet ontwijken maar reed toch naar een leuke twaalfde plaats.  “Er was veel regen deze morgen.  En ik was goed mee weg de eerste reeks. Ik ben dan op de start gevallen. Daarna kon ik niet echt meer terug komen. Ik was ook redelijk weg, ik dacht zevende, in de slotreeks, maar in de bergop reed ik in op een gavallen collega. Toch bleek mijn uitslag beter. De snelheid is er zeker.” Tot slot het verhaal van Clement Desalle. Waarbij we vermelden dat een fitte Desalle hier het WK naar zijn hand had kunnen zetten. Maar goed, met als.... en indien.... kopen we niks. Clement probeerde het in de oefeningen, maar moest opgeven. Het is niet de schouder die hem parten speelt maar de ligamenten van de linker knie. Dat is wel een gevolg van zijn val in Villars sous Ecot. Verwacht wordt dat Desalle forfait geeft voor Teutschenthal.