Perfecte omstandigheden om te crossen op de Heeserbergen. Toch lijkt 1 maart te vroeg voor de piloten. Het noopte in Lommel tot het samenvoegen van de Inters en de Nationalen. Dat is prima gelukt met telkens een vol starthekken. En een spannend slot bij de MX1…..

Niet bij de MX2. Brent Van Doninck die zich klaar stoomt voor het EMX250 debat, zit nu al in een puike vorm. Hij liet slechts kruimels over na een echt doorgedreven solorit.  De voorsprong zat telkens dik rond de halve minuut en in de slotreeks bleven slechts drie rijders in dezelfde ronde. Lars Van Berkel, aangekondigd als challenger van  Van Doninck nam de handschoen op maar viel te licht uit. Toch een fraaie tweede plaats voor de Einhovenaar. Weliswaar gedubbeld maar toch derde dankzij een tweede en een vierde plaats voor Robin Bakens. Nog verderop gastrijder Sam Korneliussen uit Denemarken voor Magne Kingsheim die zijn resultaat verprutste in de eerste manche. Bij de Nationalen kwam er een puntdeling. Die viel uit in het voordeel van Kevin De Mey die Jani Coemans de zege afsnoepte. Een flinke Jordi Van Mieghem had eigenlijk ook de zege verdiend met twee tweede plaatsen. De Inters/Nationalen MX1/3 dan. Voor mij mogen ze al die cijfers gewoon weg laten want ze rijden in dezelfde reeks en wie heeft er nu nog een MX3-motor.  Yentel Martens benutte het thuisvoordeel voor de volle bak. IN de eerset reeks toch. Mike Vanderstraeten miste zijn start, maar remonteerde geweldig. In de slotronde sputterde de machine van Mike. Dat stelde Nick Triest in staat om in de allerlaatste meters de tweede plaats van VDS in te nemen, die letterlijk stil viel vlak over de streep. De koppeling werd tussen de reeksen hersteld en VDS was klaar om de virtuele winnaar Yentel Martens in de ogen te kijken. Het publiek genoot van de wisselende kopposities. En Yentel bleek uiteindelijk de meeste reserves aanboord te hebben. Hij wilde er een dubbele ereronde van maken, maar misrekende zich bij een spong voorbij de finish. Een sensationele val, zonder lichamelijk erg, maar wel met en gekwetst ego. Want Martens kreeg plots een nul op het rekest terwijl de verraste Vanderstraeten de reeks- en eindzege inpikte. Triest die nu niet bij Mike geraakte werd derde achter Jeremy Delince. Nog ereplaatsen voor snelstarter Marvin Van Daele, Andy Truyts en Kristof Salaets. Nationaal Joey Smet moest enkele Rene Ranniko in de gaten houden. Na zijn zege in de eerste manche werd hij tweede in de slotreeks. De regelmatige Jochen Walkiers werd derde. Rob Lauwers werd de eerste dagwinnaar bij de Seniores. Twee reekszege’s volstonden uiteraard om Nicolas Stampaert en Tom Steensels terug te wijzen. Bij de Masters enkel daglicenties op het podium. David Tielens, Gustave Wirtz en Jimmy Nevelsteen kregen een beker. Waar men in Nederland moet selecteren voor het ONK  blijft het hier krasselen met de Jeugd. De nieuwe lichting, helaas te gering in aantal wordt aangevoerd door Tallon Verhelst voor Alexandre Bours en Emilio Van Nieuwenhuyze. De Beloften en Nationalen 125cc samen zetten is een goede zet. Voldoende rijders met Hardi Roosiorg twee keer als winnaar. Cyril Genot weegt nog niet zwaar genoeg en Yannick Vertommen werd mooi derde. Bij de echte youngsters ging de zege naar Jimmy Piron voor Robin Colembie en Benjamin Doneuw. Een kleine 40 juniors over drie klassen, opgedeeld in twee dus. Dylan Laenen had aan een twee/een genoeg voor de dagzege. Dat lukte hem voor Joshua Feytons en Dave Coeckaerts. Jeremy Van laerhoven verdiende een dikke prijs maar viel uit. De MX2 liet Michael Bruyninckx schitteren met de zege over all in de slotreeks. Dat leverde een eerste zege op en moesten Justin Geyskens en Simon Quirynen vrede nemen met de troostprijzen. En het publiek verdient ook al een dikke prijs omdat ze de wind trotseerden. Dat gaat ook op voor de officials en iedereen die de ganse dag buitendienst hadden. Foto's: Bertje