25/08/2014 16:38 - geplaatst door Marcel Dirks
Zaterdag kreeg u in première al het hete nieuws mee van de #34 Stay Strong Charity Event. Met twee nachtjes slapen er tussen volgt de rest.
Klik hier voor de foto"s van Tom Hendrikx
Thor it
Vooreerst even vermelden dat Leon Van Der Lee, ook slachtoffer van een dwarslaesie na een motorcross ongeval de Scherpenheuvel tocht aflegde in een rolstoel. “De eerste 9 km waren bijzonder zwaar,” volgens Leon. Die had echt niet voorzien dat het Hageland enkele pittige glooiingen kent. “Daarna was het genieten, ook voor mij. Een tijdje geleden reed ik al eerder de Vierdaagse van Nijmegen. Dat is een wandeltocht over 200 km, dus elke dag een fikse trip van 50 km.” Van Der Lee toonde ons zijn handen. Die warend inderdaad behoorlijk vereelt. Ook op pad, Ken De Dycker. Zondag troffen we Ken in gezelschap van Joël in Orp. De handblessure is nog nauwelijks merkbaar aan de linkerhand. De Dycker: “Ik heb er maar voor gekozen om de tocht van Scherpenheuvel al lopende af te leggen.” Betekent dat dat we Ken nog in actie zien dit jaar. “Neen, ik zal dit jaar niet meer in competitie komen. Alles is gericht op volgend seizoen.” Quote van de dag. Léon Van Gestel: “Joël, hier zit een man in de zaal die de tocht in zijn eentje met de rolstoel deed. Als er een vervolg komt over een jaar, komt er dan een wedstrijdje?” Joël: “Volgend jaar? Over een half jaar ja. En dat hij maar traint, want ik haat het om te verliezen.” Rotsvast overtuigd. Johan Cremery, manager van “To Walk Again” bracht een opbeurende boodschap. Hij gaf een korte dissertatie over de evolutie naar hulpmiddelen, maar de strakke conclusie is echt positief. Cremery: “De technische ontwikkelingen zijn nu zo ver, dat over korte tijd iedereen met beperkingen onbeperkt een aantal zaken kan doen zoals vroeger.” Hij refereerde hierbij naar de opening van het WK voetbal in Brazilië waar de aftrap werd gegeven door een verlamde jongeman in een ‘bionisch’ pak. Wie was er allemaal? Daar kunnen we kort over zijn en de vraag omdraaien. Wie was er niet dus. We zijn zelf een halve dag aanwezig geweest. Het sporten gaat ons niet zo goed af. Dus we hebben niet alleman ge zien of gehoord. Stefan Everts met zijn kroost. Idem dito voor Joël Smets. Jacky Martens en zijn familie. Strijbos liep er rond. Mensen van BMB, waar een koersdirecteur zijn best had gedaan op de fiets en aan de tapkast. En die daarna nog door moest naar een feest. Uit de industrie verschillende mensen zoals Johan Boonen en Tom Van Ewijk. Maar, en vooral, ook de modale man, supporters van Joël. Opvallend was echt de joviale sfeer in De Volle Vaart. 600 deelnemers. Dat is het aantal dat kwam wandelen of fietsen. De meesten van hen liepen vast in De Volle Vaart na afloop. Maar er waren ook honderden andere mensen die een bezoek brachten aan het zenuwcentrum van de actie. Bal Dat was aanvankelijk niet voorzien. Maar de discobar stond er, dus waarom niet. De Wakke kwam dus melden dat de namiddag een verlengstuk kreeg. Wij waren weg voor het feestgedruis. De leeftijd en de wenkende taak voor zondag, weet je. Blijkt dat het onverwachte bal toch geduurd had tot 05.00 uur.
Vooreerst even vermelden dat Leon Van Der Lee, ook slachtoffer van een dwarslaesie na een motorcross ongeval de Scherpenheuvel tocht aflegde in een rolstoel. “De eerste 9 km waren bijzonder zwaar,” volgens Leon. Die had echt niet voorzien dat het Hageland enkele pittige glooiingen kent. “Daarna was het genieten, ook voor mij. Een tijdje geleden reed ik al eerder de Vierdaagse van Nijmegen. Dat is een wandeltocht over 200 km, dus elke dag een fikse trip van 50 km.” Van Der Lee toonde ons zijn handen. Die warend inderdaad behoorlijk vereelt. Ook op pad, Ken De Dycker. Zondag troffen we Ken in gezelschap van Joël in Orp. De handblessure is nog nauwelijks merkbaar aan de linkerhand. De Dycker: “Ik heb er maar voor gekozen om de tocht van Scherpenheuvel al lopende af te leggen.” Betekent dat dat we Ken nog in actie zien dit jaar. “Neen, ik zal dit jaar niet meer in competitie komen. Alles is gericht op volgend seizoen.” Quote van de dag. Léon Van Gestel: “Joël, hier zit een man in de zaal die de tocht in zijn eentje met de rolstoel deed. Als er een vervolg komt over een jaar, komt er dan een wedstrijdje?” Joël: “Volgend jaar? Over een half jaar ja. En dat hij maar traint, want ik haat het om te verliezen.” Rotsvast overtuigd. Johan Cremery, manager van “To Walk Again” bracht een opbeurende boodschap. Hij gaf een korte dissertatie over de evolutie naar hulpmiddelen, maar de strakke conclusie is echt positief. Cremery: “De technische ontwikkelingen zijn nu zo ver, dat over korte tijd iedereen met beperkingen onbeperkt een aantal zaken kan doen zoals vroeger.” Hij refereerde hierbij naar de opening van het WK voetbal in Brazilië waar de aftrap werd gegeven door een verlamde jongeman in een ‘bionisch’ pak. Wie was er allemaal? Daar kunnen we kort over zijn en de vraag omdraaien. Wie was er niet dus. We zijn zelf een halve dag aanwezig geweest. Het sporten gaat ons niet zo goed af. Dus we hebben niet alleman ge zien of gehoord. Stefan Everts met zijn kroost. Idem dito voor Joël Smets. Jacky Martens en zijn familie. Strijbos liep er rond. Mensen van BMB, waar een koersdirecteur zijn best had gedaan op de fiets en aan de tapkast. En die daarna nog door moest naar een feest. Uit de industrie verschillende mensen zoals Johan Boonen en Tom Van Ewijk. Maar, en vooral, ook de modale man, supporters van Joël. Opvallend was echt de joviale sfeer in De Volle Vaart. 600 deelnemers. Dat is het aantal dat kwam wandelen of fietsen. De meesten van hen liepen vast in De Volle Vaart na afloop. Maar er waren ook honderden andere mensen die een bezoek brachten aan het zenuwcentrum van de actie. Bal Dat was aanvankelijk niet voorzien. Maar de discobar stond er, dus waarom niet. De Wakke kwam dus melden dat de namiddag een verlengstuk kreeg. Wij waren weg voor het feestgedruis. De leeftijd en de wenkende taak voor zondag, weet je. Blijkt dat het onverwachte bal toch geduurd had tot 05.00 uur.
