Met bloed zweet en tranen lukte het  Kevin Strijbos om op het Hyvinkää-se podium te komen. Wij hadden Kevin dichter bij de zege verwacht. Niet dus. Lees het wedervaren van ”The New Kid”, en nog meer door op Thor te klikken.

Rockstar Energy Suzuki was onthoofd door het feit dat Clément Desalle niet in actie kwam. Nog onzeker midden van de week, maar op basis van te veel pijn en stijfheid besloot de Waal forfait te geven. Zaterdag werd aan de vering van de motor van Kevin Strijbos gewerkt, maar dat gaf niet het gewenste resultaat. Verder dan het achterwiel van een verbluffende Max Nagl kwam Strijbos niet in de eerste manche. Vijfde plaats dus en de slotreeks begon nog dramatischer. Met de setting van Valkenswaard rateerde Strijbos zijn start en kwam door als 22-ste. Maar dan begon hij aan zijn eigen festival achter de onklopbare Caïroli. Strijbos ploegde doorheen het hele veld en verraste ei zo na Shaun Simpson in de eindspurt. Het podium maakte veel, maar niet alles goed. Kevin Strijbos: “Hard werken in Finland. Ik voelde me het hele weekeind niet goed. Het mankeerde me echt aan moed en kracht. Ik was stikkapot na de eerste manche. Het leek alsof ik er drie na mekaar greden had. Na mijn mislukte tweede start wist ik dat ik het rustig aan moest doen; Daarom ging de opmars wat stroef in het begin. Maar het plannetje lukte. Vanuit de pist kreeg ik door dat Ferris er aan moest wilde ik het podium halen. Dat lukte uiteindelijk nog.” Ook de MX2-mannen van Rockstar Energy Suzuki Europe deden het redelijk goed. Met de zevende en elfde plaats voor Julien Lieber en Jeremy Seewer kunnen die mannen beter. Ze vonden mekaar  in de eerste reeks die Lieber afsloot als zevende, vlak voor Seewer. Lieber statte de tweede reeks zo rond de tiende plaats om later door te stoten naar acht. En Seewer verloor naar het einde toe alle “jus” in de armen, gevolg van de veeleisende baan. Julien Lieber: “Eigenlijk kan ik veel beter op deze banen. Misschien moets ik in de eerste ronden te veel geven. In de slotronden was ik moe, ik kon mijn stuur bijna niet meer vast houden. Daardoor maakte ik wat fouten. Zevende: niet slecht, maar kan beter.” Jeremy Seewer: “Op deze omloop maakte ik te veel fouten. Ik heb ook te weinig in het zand getraind. Dat kan ok de reden zijn. In de start was ik vijfde maar veel rijders blokkeerden mij door  in de berm te gaan draaien. Door de straffen van Ferrandis en Butron won ik twee plaatsen in de reeks. Twee palatsen winst, terwijl ik in de camper zat. (NVDR: Dylan Ferrandis en Jose Butron werden 10 plaatsen terug gezet in de reeksuitslag, omdat ze een gevarenvlag zouden genegeerd hebben). In de slotreeks deden mijn armen te veel pijn. Ik moest vertragen om niet te crashen.”

24MX Honda zag een voor een zijn rijders in de lappenmand belanden. Enkel MX3-wereldkampioen Klemen Gercar ging van start in Hyvinkää. Na twee slechte start was het laaste WK-punt in de eerste reks de totale buit. De GP van Finland was niet heel spannend. Met AC en JH die echt wel te sterk zijn, was het vooral uitkijken naar de subtop. En daar viel een aangename verrassing te noteren. Dean Ferris deed het meer dan behoorlijk in zijn tweede GP van het seizoen. Het Red Bull IceOne Husqvarna Racing Team maakte een goede keuze door Ferris – en ook Nathan Watson -  in te huren. En Ferris maakt misschien wel een goede beurt door het WK vol te maken. Ferris hield zelfs een tijd lan de derde plaats in handen. Hij zakte nog wat terug om het duel aan te gaan met Tommy Searle om zevende te worden. In de tweede reeks schoof Ferris van zes naar vier, maar verloor uiteindelijk nog één plaats. Nathan Watson eindigde tweemaal net buiten de top tien. Niet slecht voor de vrij jonge Brit. Dean Ferris: “In Zweden zat ik met de griep, vandaar mijn telurstellende resultaat. Ik kon niet trainen voor finland, dus ik zat met twijfels. In de eerste reeks kon ik vrij lang mee met de koplopers. Daarna remde ik een keer de motor stil en kreeg ik een rots tussen he voorste tandwiel. De tweede reeks was natuurlijk top, hoewel de naweeën van de griep er voor zorgden dat ik stikdood zat. Dit belooft voor de volgende GP’s.” Nathan Watson: “Ik ging voor twee top tien resultaten. Maar dat lukte net niet. Ik leer elke wedstrijd bij, zeker door de ervaring van het team. Jammer dat ik de jongens voor mij enkel kon volgen, maar niet passeren.” HRC, het Honda fabrieksteam, zit met de gekwetste Evgheny Bobryshev, die revalideert. Max Nägl verdedigde de rode kleuren. Hij reed een puike wedstrijd. Nägl startte heel goed, draaide lang mee als derde maar werd in de slotronden gepasseerd door een gedreven Steven Frossard. Van vijf naar drie was de opmars van Nägl in de slotreeks. Maar achter Caïroli zat het er bovenarms op in de slotronden. Maxie zou Simpson, Strijbos en Ferris moeten laten gaan. Een gebrek aan training speelde hem parten. Max Nägl: “Achteraf bezien ben ik teleurgesteld. Ik vergooide het podium.  Frossard kwam in de eerste reeks voorbij omdat ik kapot zat. Daarom ging ik niet in het rood, om over te houden voor de tweede reeks. Daarin raakte ik niet over Simpson heen. Ik verloor mijn ritme en werd nog tweemaal gepasseerd.” Het Monster Energy Kawasaki Racing Team zat in de (bijna) winning mood. Steven Frossard overtrof zichzelf in het zand. Vooral zijn slotoffensief in de tweede reeks was meer dan indrukwekkend. Een foutloze Frossard is wereldtop. In de eerste reeks beet Frossard zich lang de tanden stuk op Dean Ferris en later op Max Nägl. Vier ronden voor tijd verzekerde hij zich van de derde plaats. In de slotreeks liep het aanvankelijk nog beter. Frossard werd tweede toen Van Horebeeck ten val kwam. Maar hij verremde zich. Vanuit zesde positie leek hij als door een wesp gestoken. Niemand was in staat om de oprukkende Frossard bij te benen. Enkel Caïroli en mogelijks Kevin Strijbos konden zich meten met de Fransman.” Steven Frossard:”In de tweede reeks remde ik de motor stil. Ik was toen tweede. IKk dacht dt er schade was aan de motor, maar die startte meteen terug. Ik ben verbaasd over mezelf vandaag. Na twintig minuten was ik niet eens vermoeid in beide reeksen. Ik zag wel mijn rivalen sukkelen. Zelfs op dit voor mij zwaarste circuit kon ik rijders passeren. Ik wacht al meer dan twee jaar op een podium als dit. Ik ben er erg gelukkig mee.”