Tijdens de GP Te Maggiore in Italie werd er ook de EMX 250 gereden met enkele Belgen waar we hun reactie over vroegen   Via Thor kan je hun reacties lezen Klik hier voor de foto's

Brent Vandoninck Ik was al heel blij dat ik in Italië was na de val van Oldebroek ! ik was nog overal stijf en had pijn in men rug. in de tijd training had ik het meeste last van de pijn maar ik kon toch een super tijd neer zetten ( 1ste mijn groep) de eerste reeks had ik weer geen geluk... er vielen een paar rijders voor me in de starts en ik kon ze niet ontwijken dus ik viel ook. een inhaal race dus van 40 naar 18 . zeer teleurgesteld... payback time op zondag, ik nam een hele goede start ( 4de ) hing al snel op 2 en reed het gat toe op Clark. spannende wedstrijd met Clark voor de eerste plaats maar ik geraakte er net niet over. tevreden met men 2de plaats tweede reeks. op naar zweden met nog de zelfde plaats in het kampioenschap (3de)   Cedric Grobben
  Zaterdag in de tijdtraining had ik 17e tijd maar de tijden lagen heel kort opeen maar de eerste 15 mochten drek door dus had ik de last chance reeks die vertrok ik als eerste en kon drek en gat slaan op de achtervolgers maar half weg wedstrijd op een opstap een foutje maakte en langs de berg neer kwam en afzakte naar de 5 plaats en zo aangekomen was. De eerste reeks vertrok ik rond de 28 plaats en ben zo tot 21 gekomen. Zondag de tweede reeks vertrok ik 30ste en ben tot 22 geraakt.   Dietger Damiaens In de tijdtraining had ik problemen met mijn achterrem. Waardoor ik op het einde van de sessie pas een rappe ronde kon zetten. Ik was 21. Dat was net niet snel genoeg en moest zo door naar de last chance. In die reeks had ik een slechte start maar na een halve ronde zat ik al 8ste maar toen ging de motor stuk en het weekend was voorbij.   Robin Bakens “Pfff, dit is een weekend om te vergeten, nochtans het begon wel goed. Je komt hier op een circuit aan, zo prachtig, dat vind je nergens. Is ook ineens een nadeel, want dit wilt zeggen dat je er ook nergens voor kunt gaan trainen. In de eerste training ging het helaas al mis, dan nog wel in een rustige ronde. Ik kwam met mijn nek vol op mijn stuur terecht en liep daarbij een soort van whiplash op, m’n kinesist zegt dat ik erg blij mag zijn dat ik mijn Leatt nek protectie droeg. Hierbij wil ik hen dan ook hartelijk danken om mij te steunen en mij letterlijk op de been te houden! Ook bedankt aan alle andere sponsors om mij rijdende te houden en erg veel beterschap aan Joël Roelants