Met twee podia op rij in de MXGP, dorst Jeremy Van Horebeek zich woensdag nog niet als favoriet noemen voor de Masters Of Motorcross. Nu, die bescheidenheid heeft hij op de omloop van “Le Bois Brulée” toch laten varen. Van Horebeek werd winnaar van beide reeksen en is bijgevolg de eerste leider in de editie 2014. Joël Roelants werd tweede voor Kevin Strijbos, zij het met wat medewerking van deze laatste. Lees verder, en ’t is een flinke boterham. Klik hier voor de foto's Thorren....

27 Inters Open waren naar Mons gekomen, toch een pak meer dan vorig jaar. Van Horebeek opende met een besttijd in de training. In de kwalificatie reeks bleek dat de GP-rijders sneller waren dan de challengers. Zelfs Julien Lieber draaide flink mee. Van Horebeek teste zijn recept voor de rest van de dag uit. Kevin Strijbos probeerde te vluchten maar The Jerre zette zich in de tweede ronde al aan zijn wiel. Precies na halfkoers veroverde hij de leiding en kwam zo als eerste aan het hekken voor de openingsreeks. Terwijl Strijbos zich loswrikte van een verbazende Julien Van Stippen en Lukasz Lonka, zat VH zeker niet te sukkelen in de buik van het peloton. Van elf naar twee, duurde voor een bevlogen Van Horebeek één ronde. Dan leek het wel een kat-en-muis spelletje dat hij met Strijbos speelde. Drie ronden voor tijd sloeg hij definitief toe. Ramon, ook goed mee viel letterlijk terug in de tweede ronde. Joël Roelants bezette de derde plaats voor Lieber en de verrassende Brit Ryan Houghton, die nipt Mavin Van Daele voor bleef. In de beslissende rit eiste Jilani Cambré alle aandacht op door in de start te flirten met Strijbos. Na twee ronden walste Van Horebeek over de twee koplopers. Strijbos klampte aan, in de wetenschap dat dit alles was wat hij vermocht. Hij ging hierbij in de fout. Dat was het sein voor Roelants om zich dubbel te plooien. Dat was nodig want Marvin Van Daele reed als in zijn beste jaren. Ook Delincé, na een zwakke achtervolging in de eerste reeks, toonde zich van een behoorlijk kaliber. Helaas, Van Horebeek zocht, en vond de ruimte. Hij liet geen spaan heel van de tegenstand. Strijbos kreeg uiteindelijk nog bijna waar hij recht op had. Hij strandde op de vijfde plaats, maar kwam enkele puntjes te kort om Roelants van het zilver te houden. Van Daele werd de beste challenger op de vierde plaats voor Julien Lieber. Van Horebeek: “In de eerste reeks had ik het behoorlijk lastig om mijn draai te vinden. De omloop lag wat verraderlijk. Daarom kon ik pas in de slotronden de maat nemen van Strijbos. De finale bood een andere, heel zware piste. Toen viel alles vanzelf in de goede plooi. Conditie en motor, het werkte zoals het moest.” Roelants: ”Ik wordt hier tweede, maar eigenlijk ben ik hier niet vrolijk over. Hier was niet de wisselwerking tussen mens en machine die ik wenselijk acht. Dit was niet echt mijn dag.” Inters MX2: Yentel Martens zal ook wel toegeven dat Brent Van Doninck minstens  zijn evenknie was op Le Doudou. Mark Boot mende heel lang. Yentel reed een snelle tweede ronde en ruimde de tegenstand op waaronder ook Van Doninck. Die veroverde terug de tweede plaats op Martens maar viel dan uit. Martens nam de vier slotronden voor zijn rekening en finishte voor Boot, Brackman, Grobben en Damiaens. Een geprikkelde Van Doninck maakte er een zuivere soloren van in de finale. Boot wipte Brackman en Konings, maar vermocht niks tegen Martens die vanuit elfde stelling naar twee reed. Voorin was het al Herentals wat de klok sloeg. Martens deed zelfs geen moeite om Brent tot de orde te roepen. In de eindstand werd Brackman mooi derde voor Robin Bakens en Dietger Damiaens. Jonas Salaets was de beste nationaal en Max Engelen  het beste brommertje. De nevenreeksen. Twee maal Jan Blancquaert als scratch winnaar bij de Seniores/Masters. Ouwe Jan (sorry) beheerste het Masters gebeuren voor Pirard en Sep. Jefke Janssen zette in de slotreeks een scheve schaats recht en won voor Alenteyns (Andy) en Robin Nijs. Net zoals vorig jaar was een vreemdeling de grootte verrassing bij de Beloften. Het Pooltje Szymon Staszkiewicz zal de naam zijn die we nog zullen horen in het EK 125 cc. Boris Mazzoni Redde de meubelen na een slechte start en werd derde voor Remi Fraikin. De klasse Jeugd komt niet echt van de grond, ook niet nu er geen verschil in wielen en zo meer wordt gemaakt. Jago Geerts was in Mons echt van een andere planeet. Zijn buitenlands parcours levert wel degelijk resultaat op. Tallon Verhelst en Glen Bielen stonden naast Jago op het podium, maar niet op de finishfoto. Veel te weinig pilootjes ook. De Junioresklasse bracht misschien wel het leukste spektakel toen in de slotreeks de favorieten een voor een onderuit gingen zowel in de MX1/3 als MX/2 klasse. Het gaf een onuitgegeven uitslag, met een zege voor Glen Baelemans, zijne eerste, en een tweede plaats voor pechvogel Gert Janssen. In de MX2 bleef enkel Ken Craeghs gespaard van de vallende ziekte en hij won van Quirynen die de slotreeks won. Correcte uitslag bij de Nationalen. Daar werden Heikki Geens en Joey Smet beloond voor hun doorzettingsvermogen. Beiden bleven baas over donny Schmidt. Wat vonden wij persoonlijk van de 36ste cross in Mons? Dat hier zeker Clément Desalle en nog enkele rijders van dat kaliber ontbraken. Het zou in zijn thuishaven beslist voor méér publiek hebben gezorgd. De omloop lag er prefect bij en van de buren was er geen overlast. Het stoort ons dat er te weinig rijders zijn die zich geroepen voelen om over te stappen naar een hogere klasse. Zijn leuke uitslagen en een bekertje aantrekkelijker dan een sportieve upgrade? Klik hier voor de foto's van Bertje