De vraag is niet meer of Herlings wereldkampioen wordt maar wel wanneer hij dat zal worden. Ach, we spreken wellicht voor onze beurt want er zijn nog 200 punten te vergeven. Maar de Zwitserse GP veranderde niks aan het feit dat Jeffrey Herlings opnieuw met de zege en de maximale punten aan de haal ging. Al was het verhaal lichtjes anders, gaf het de tegenstand een beetje hoop. Let wel: een beetje. Hoe dan ook, Antonio Caïroli beseft dat het niet alleen van hem af hangt. Hij viel en moest geblesseerd de slotreeks rijden, waardoor Herlings  nu 58 punten voorsprong telt.

Verder Thorren.

Het verschil zat hem in de wijze waarop.

De afgelopen vier manches wist Jeffrey de reekszege al vast te leggen in de eerste ronde. In eerst instantie leek het er op dat dit in Frauenfeld ook het geval zou zijn. Herlings  ging net voor het einde van de eerste ronde over kopstarter Clement Desalle. Niks nieuws onder de zon dus, niemand zou Herlings nog terug zien. Maar er was genoeg te beleven. De nummer drie in de WK-stand, Clement Desalle, en de nummer vijf, Romain Febvre keken mekaar diep in de ogen. Ze vergaten even de nummer twee Antonio Caïroli tot die plotseling langsheen Febvre zeilde. Maar een ronde later was alles weer te herdoen toen Toni over de kop ging. Herlings reed freewheelend naar de zege voor Desalle, die deze van Orlyonok benaderde. Febvre had het al opgegeven, bleef buiten bereik van een straffe Coldenhoff en thuisrijder Jeremy Seewer. Caïroli had na zijn koprol de draad terug opgepikt en passeerde Gauthier Paulin. Kon er echter niet van weg rijden en werd in de slotfase gepasseerde door Paulin, die zijn ploegmaat Anstie had meegebracht. Anstie die nog mooi zesde werd. Maar er was nog meer. In de start waren Julien Lieber en Tim Gajser in mekaar gevlochten. Desalle liep dus weer heel wat punten weg van de Sloveen. Kevin Strijdbos duelleerde een ronde of vijf met Evgheny Bobryshev om de tiende plaats. Moest even passen toen Anstie er over kwam. Ging vervolgens Tommy Searle en Bobryshev halen om alsnog gepasseerd te worden door Shaun Simson die negende werd. Jeremy Van Horebeek passeerde na één ronde als 24ste. De 'Jerre' haalde de camera's niet en werd zestiende. Lieber kwam na een pitstop ook niet meer in het stuk voor.

Even, heel even, stak Lieber de neus aan het venster door de Holeshot award te winnen. Maar Desalle werd leider voor Herlings. Herlings probeerde het gelijk maar een fitte Desalle had daar geen oren naar. Zes ronden lang hield hij de Oploo-naar aan de praat. Daar kwam een einde aan toen Herlings zich wat benauwd voelde omdat Febvre vervaarlijk dicht in zijn buurt kwam. Een flits van Herlings volstond - zoals Dirk Gruebel het verklaarde - om de zaak naar zijn hand te zetten. Meteen werd het ook benard voor Desalle, want Febvre kon dan wel niet mee met Herlings, hij zette wel druk op de Panda. En die plooide. Bovendien kwam ook de op revanche beluste Gajser onder stoom. Gajser gaf Desalle een zetje zodat die buiten de baan belandde.  Ongeoorloofd? Misschien, maar dergelijke zaken gebeuren wel meer. Het akkefietje Searle-Bobryshev van Loket was van een ander kaliber. Zo leek de podiumplaats van Desalle in gevaar te komen, dachten we. Maar Anstie noch Caïroli - die een knieletsel vermoedde - brachten het brons niet in gevaar. Coldenhoff werd zevende voor Kevin Strijbos, die meteen zijn beste resultaat van het seizoen neer zet. Even terugschakelen naar Lieber, die was toch op kop gestart? Jawel, maar in een duel  ging hij uit het spoor en even later kwam hij ook nog eens ten val. Van Horebeek kwam iets beter uit de verf met een opmars van de 21ste naar de dertiende plaats, voor Paulin en pechvogel Seewer.

Op naar Sevlievo…..