Terwijl we dit schrijven moet de slotreeks nog komen. Maar in de eerste manche heeft Jago Geerts gedaan wat hij moest doen op de manier zoals hij dat kan. Het moet al erg tegen zitten om de heroverde tweede plaats in de WK-stand nog uit handen te geven. Geerts heroverde die toen de twee KTM-rijders Tom Vialle en Rene Hofer zich in mekaar vast beten. Geerts was al in de tweede ronde langs Vialle naar de leiding gereden. Door de cluster van de twee KTM-ers schoof Kay De Wolf netjes naar de tweede plaats. Zelfs wereldkampioen Renaux kon hem niet deren. Even zag het er naar uit dat ook Jed Beaton top vijf zou rijden, maar hij werd in de slotronde nog gepasseerd door Mikkel Haarup, Mattia Guadagnini en Conrad Mewse. 

Reeks twee bevestigde nogmaals dat Geerts in topvorm zit, zoals hij de afgelopen week reed. Toch zou hij niet de reeks winnen. Guadagnini hield zich groot en zou enkele ronden aan de leiding rijden met Renaux en Geerts en Hofer in de buurt. Maar de wereldkampieon was ambitieus en toen h ij in ronde drie aan de leiding kwam voor Geerts en Guadagnini lag de uitslag vast voor de top drie. Die had er anders uit kunnen zien, want ook Geerts wilde in schoonheid af sluiten. Hij trok ten aanval in de slotronde, maar kwam ten val. Gelukkig was hij voldoende weggereden van de rest zodat zijn tweede plaats niet in gevaar kwam. Dus opnieuw twee Yamaha's op het podium. Geerts als winnaar, Renaux als tweede en wereldkampioen. En Geerts boven op ook nog eens zilver in de ranking.  Een mooier afscheid konden deze twee voor Marnicq Bervoets niet bedenken. Met voor Geerts de bijkomende bedenking dat hij zowel de uittredende als de nieuwe wereldkampioen de baas kan als het moet. Mooi perspectief voor 2022 toch?

Onder Thor een mini-galerij.