Tom Vialle won de GP van Frankrijk, voor Jago Geerts. Maar het had net andersom kunnen zijn. In de slotreeks  reed Thibault Benistant vlot voorbij kopstarter Tom Vialle en ook Jago had het schitterend gedaan in die eerste meters. Even later zou Geerts ook kans zien om Vialle te passeren en de jacht op zijn ploegmaat en raceleider in te zetten. Maar bij Yamaha dus niks nul (terecht/onterecht) aan stalorders. Hoe dan ook, Benistant was in de eerste reeks pas als laatste vertrokken en kon geen prijs meer winnen behalve die van het publiek. Wat Jago ook probeerde, Benistant plooide wel maar brak niet en behaalde de reekszege. Vialle die gevallen was maar geen terrein verloor en uit de greep van Kevin Horgmo verslioeg Geerts met één punt voor de eindzege.

Voor de start van de eerste reeks had Jago Geerts in de warm-up getoond dat de val van gisteren relatief weinig hinder met zich mee bracht. Die eerste reeks, ongelooflijk maar waar werd gereden op een perfecte piste, was al spannend toen Kevin Horgmo, Langenfelder en Vialle in de top drie starten. De wedstrijd ontplofte toen Jago Geerts bij de leiders kwam aansluiten. Op dat moment strafte Vialle, die al langs Langenfelder was geraakt, ook een foutje van Horgmo af. Met zijn vier jakkerden ze over de piste en toen gelijktijdig Horgmo en Langenfelder  uit hun ritme geraakten sloeg Geerts onverbiddelijk toe. Eens in tweede stelling reed hij zonder meer de kloof op Vialle dicht. Maar met nog 10 minuten te gaan legde Jago de Yamaha weer op een oor. Maar de veer was nog niet gebroken. Hij schudde Langenfelder af en trok op zoek naar Vialle. Hij vond hem wel, maar kwam anderhalve seconde te laat voor de reekszege. En twee uur later dankzij Benistant kwam hij een punt te kort voor de dagzege. Liam Everts dan. De Limburger werd zesde en zevende. Florent Lambillon haalde vier punten uit een 20/18-score.

De (open) vraag die we ons stellen: moeten er op dit ogenblik van het WK wel of geen stalorders gegeven worden? Of moeten we het gewoon eerlijk en sportief bekijken?