In Dardon Gueugnon  is het duo Etienne Bax - Kaspars Stupelis voortijdig wereldkampioen zijspancross geworden. In de eerste reeks, die ze wonnen, haalden ze voldoende punten op om Marvin Vanluchene - Ben van den Bogaart uit te schakelen voor de titel. Maar Vanluchene-VDB kenden wel pech. Ze waren van de zesde naar de eerste plaats gereden. Compalati-Chopin, vorige week al sterk in Gooik, waren de verrassende leiders voor Bax-Stupelis en Dierckens-Bax. Tot ze werden afgelost door de  wereldkampioenen die hun vel duur wilden verkopen.  Maar het zat niet mee en Marvin reed zich twee ronden voor het einde vast achter een defect span. Bax-Stupelis waren ondertussen Compalati-Chopin gepasseerd en kregen zo de reekszege én de wereldtitel cadeau. Want Vanluchene liep pas als zesde binnen.

In de tweede reeks zat de pechduivel in het kamp van de nieuwe wereldkampioenen. Ze reden na de eerste schermutselingen aan de leiding voor Vanluchene-VDB, maar dan raakte hun achterwiel stuk. Vanluchene-VDB trokken de reeks naar zich toe. Omdat Hermans-Musset, tweede in de eerste reeks nu niet verder kwamen da de vierde plaats totaliseerden de Belg en de Nederlander evenveel punten. Maar de zege in de slotreeks bracht ook de eindzege mee. De tweede op evenveel wedstrijden voor Vanluchene-van den Bogaart. Ook Brown junior met Miljard stonden voor de tweede keer van hun leven op het podium.

Voor de uitslagen verwijzen we U door naar de collega's van sidecarcross.be, die waren het snelste.

Reeks 1: HIER.

Reeks 2 en eindstand: HIER.

Jeffrey herlings heeft de GP van Turkije gewonnen. In de eerste reeks moest hij lang gezelschap dulden van Glenn Coldenhof, Pauls Jonass en Seewer. Wereldkampioen Tim Gajser was er flink van af gegaan en moest van ver achtervolgen. Herlings redde maar nipt zijn leidersplaats bij een lichte val, maar vanaf dan reed hij toch eenb eetje weg van de tegenstand. Hij won voor Jonass en Coldenhoff. Seewer werd vierde voor Gauthier Paulin, Gajser, Arnaud Tonus en de verrasend goed rijdende Ivo Monticelli. Twee van de drie Belgen kwamen regelmatig positief in beeld met een gretige Jeremy Van Horebeek die negende werd, twee plaatsen voor Kevin Strijbos. De heroptredende Nathan Renkens behaalde alweer een WK-punt.

Coldenhoff en Herlings gingen aan in de slotreeks voor Gajser, Monticelli en Brian Bogers. Bogers die in de eerste reeks ook lang top tien reed. Gajser werd aan de kant gezet door Montcelli. Maar die zou uiteindelijk toch vierde worden omdat Tim er een lap boven opgooide. Herlings zat vastgekleefd aan het wiel van Coldenhoff. Hij probeerde het in de wave sectie, maar Glenn sloot keurig het poortje waarlangs Jeffrey wilden binnen komen. Terug naar af dus. De enige mogelijkheid die Herlings nog restte was toch op die wave. Ik denk dat Coldenhoff dat wilde opvangen en draaide buitenkant. 'Owlala', dacht Herlings en zette zichzelf links en het gas van de KTM in de hoek en spurtte naar zijn tweede reekszege. Het manoeuvre was aangekondigd, maar je moet het nog kunnen uitvoeren ook. Zelfs de meervoudige wereldkampioen kon zijn emoties nauwelijks verbergen op het podium. De Belgen deden het zo mogelijk hog beter. Met een zevende en negende plaats voor Jeremy en Kevin en zelfs twee hele punten voor Renkens.

Foto: Ivo Monticelli heel dicht bij een top drie plaats, credits mxgp.com.

Hoewel om niets, liet Jorge Prado Garcia ook in Afyonkarahishar niks liggen. De titel was immers  binnen. Maar zoals het een ambitieus jongeman betaamt ging Jorge ook in Turkije voor de volle pot. In de eerste reeks zette hij aan met Maxime Renaux - onthouden voor de MXoN - en Jago Geerts. In de derde ronde wipte die met Tom Vialle over Renaux heen. Toch zou Maxime in de tweede helft weer plaats drie bemachtigen. Niet to het einde want Calvin Vlaanderen verruilde een zevende stek in voor brons.

Eenmaal op gang waren Prado en Vialle buiten schot in de slotreeks. Geerts zat derde maar verloor dan enkele plaatsen aan Roan van de Moosdijk en Renaux. Hij werd toch vijfde en dat was uiteindelijk goed voor de tweede plaats in de eindstand. Van de Moosdijk versloeg Renaux met gelijke punten voor het brons en Vialle werd vijfde.

Rockstar Energy Yamaha rijder TK Olsen start niet wegens ziekte maar blijft tweede in de WK-stand. Met nog een GP te gaan staat Geerts derde met tien punten voor op Vialle; Het kan er nog spannen in Shangai!

Brent Van doninck verdweenin de eerste manche iets over halfkoers uitde race ens tartte niet meer in de tweede. wordt onderzocht.

Foto: Zo zet Prado een wedstrijd - hier de kwalificatie - naar zijn hand. Credits: mxgp.com

Nadat ze gisteren al de wereldtitel veroverde won Courtney Duncan ook de tweede reeks zondag voormiddag. Het werd een identieke uitslag: Duncan, Andersen, van de Ven en Verstappen. zo begonnen ze er aan, en zo eindigden ze ook. Larissa Papenmeier herpakte zich min of meer en werd vijfde zondag. Maar ze werd wel uit het zilver gereden door van de Ven, van wie bekend raakte dat ze volgend jaar in het Italiaans Ghidinelli Yamaha team gaat rijden.  Uiteraard het WK en het Italiaans kampioenschap.

Nancy van de Ven, credits mxgp.com

Voor de Nederlandse bondscoach wordt de selectie van de MX2-rijder met de dag moeilijker. Gisteren reed Roan van de Moosdijk een berenkwalificatie en was de enige die binnen de kwart minuut van wereldkampioen Jorge Prado Garcia kon blijven. Zijn tegenstander, Calvin Vlaanderen werd zesde. Psychologisch deed ook Maxime Renaux een prima zet door Tom Vialle te overvleugelen. Iets wat later ook lukte voor Jago Geerts. Ook Adam Sterry zet zichzelf in de vitrine als vervanger voor Watson. Hij zou overigens al benaderd zijn voor de MXoN.

Foto: Geerts, credits mxgp.com.

Topvorm betekent niks laten liggen. Dat deed Glenn Coldenhoff, de Standing Construct KTM-rijder gisteren dan ook niet in Afyon. De kwalificatie werd geleid door Tim Gajser (HRC), Coldenhoff, Seewer (Monster Energy Yamaha) en Jeffrey Herlings (Red Bull KTM). Alles leek rotsvast te liggen, tot Gajser zijn Honda op één oor legde. Coldenhoff leider en Herlings begon warm te lopen. Hij passeerde Seewer, maar zijn aanvallen op 'The Hoff' werden keurig gepareerd door Glenn. Opgemerkt ook: een strijdlustige Jeremy Van Horebeek (zesde) en Kevin Strijbos (achtste) en de heroptredende nathan Renkens. Voor Shaun Simpson lijkt het van kwaad naar erger te gaan, na opgave, gevolg van een val.

Credits: mxgp.com

Eigelijk is het niet de moeite waard om aan het 250 2-t een verhaal op te hangen. Uit respect voor de rijders doen we dat wel. Te meer daar de titelstrijd uiteindelijk nog heel spannend was met één grote winnaar, Mike Kras, en één grote verliezer: Brad Anderson. Anderson en Kras kwamen als co-leiders naar Afyon. Zes starters in de eerste reeks. Hoeveel? ZES! Van die zes waren er drie bij waar we nog nooit van gehoord hebben.

Kras pakte kopstart voor Anderson, maar beiden werden koud gepakt door Manuel Iacopi. Anderson werd tweede op 4 seconden. Hij besefte niet dat deze situatie hem de titel zou kosten. Want Kras ging in de finale voor winst. Anderson werd gepasseerd door Iacopi maar kon terug de aansluiting met Kras bewerkstelligen. Maar een simpel rekensommetje leerde ons dat de 45 punten van Kras beter waren dan de 44 van Anderson. en zo werd Kras op de valreep de opvolger van Anderson.

54 deelnemers met punten, maar slechts drie man en een paardenkop in de finale biedt twee mogelijkheden: afschaffen die handel of in West-Europa laten rijden. Het is niet anders. Proficiat Mike!

Foto: een boel Krasjes bij mekaar (FB Kras).

Het WK voor dames is een volwaardige competitie. Tenminste tot gisteren. Want met slechts elf dames op de afspraak kan je moeilijk van een echte WK-race spreken.  Vele oorzaken worden aangehaald, maar ik denk dat het budget toch als voornaamste reden van afwezigheid mag worden genoteerd. Ik denk niet dat er dames bij zijn die met crossen een inkomen verdienen. En dan hakt zo'n verplaatsing naar Turkije er natuurlijk in.

De race dan: kopstart voor Nancy van de Ven voor Sara Anderson. die toerde vrij lang ornd las leidster, maar Courtney duncan was aan het rekenen geslagen en  ging voor zekerheid. Ze raakte vrij vlug over van de Ven, maar moest wachten tot halfkoers eer ze Adnersen te pakken kreeg. Met de zege is de puntenkloof onoverbrugbaar geworden en mag het kleine meidje zich wereldkampioen 2019 noemen. Amandine Verstappen werd vierde en dat zal zo blijven tenzij Papenmeier uit valt en Amandine de slotreeks wint.

Geen Tom Vialle in de - door de blessure van Romain Febvre - al onthoofde Franse team voor de MXoN in Assen. We troffen een artikel waarin Pit Beirer (KTM) zijn zegje doet voer de niet-selectie van Vialle, die vervangen wordt door Maxime Renaux.

U leest het in het Frans gestelde artikel HIER. Of in het Engels, dan HIER klikken.

Dat de Franse bobo's van de FFM dat maar eens goed lezen, en herlezen...…..

Credits: RacerX

Dit seizoen was het niet enkel Marvin Vanluchene die zijspan GP's wist te winnen. Ook Arne Dierckens behaalde met zijn bakkenist Robbie Bax een GP zege. Voeg hierbij nog de ervaren Kristof Santermans toe en we komen tot een Belgisch team die volluit voor de eindzege gaat tijdens de Zijspancross der Naties op 5 en 6 oktober in het Duitse Schwedt. Team manager Jan Hendrickx had dit jaar te weinig tijd en gaf daarom de fakkel door aan Wim Verbrugge.

Nog in Schwedt wordt tijdens hetzelfde weekend de Quadscross der Naties verreden. Daar zijn het Davy Decuyper, Davino Bruneel en Tuur Vanhoof die er ons land zullen vertegenwoordigden onder leiding van team manager Danny Vandendijck.

Daar gaf de supervriendelijke Duitser zelf een antwoord op in een persnota. Hij kijkt daarin achterom, maar ook nog vooruit. Afijn, lees het zelf mara onder Thor.

Vandaag een dagje binnen gezeten. Ik kan het mij permitteren. En dan kom je bij zaken uit die je niet voor mogelijk hield.

Wie vandaag of morgen tijd heeft kijkt best hier eens naar. Een aflevering uit de WESS, maar dan een heftige, de Red Bull Romanics.  Samenvatting van de eerste drie dagen en dan de grote vierde finaledag. Ik buig diep......

Hier de beelden.

Foto: de 2019 winnaar Manuel Lettenbichler en de oude meervoudige winnaar Graham Jarvis. Foto is niet van de Romaniacs maar van de Hispania. Credtis: WESS.

Team manager Robert Gielis bezorgde ons de selecties van de nationale teams die ons land zullen vertegenwoordigen tijdens de Motorcross Coupe de l'Avenir in Quiévrain (Baisieux) op 5 en 6 oktober a.s. Er worden drie landenklassementen voorzien, voor de Open klasse (MX2, 125cc 2-T en Open), de 85cc klasse en de 65cc klasse. De selecties zijn de volgende:

Coupe de l'Avenir Open: Jarni Kooi (MX2), Marnick Lagrou (125cc 2-takt) en Eric Willems (Open).

Coupe de l'Avenir 85cc: Coenen Sacha, Coenen Lucas en Beernaert Baptiste.

Coupe de l'Avenir 65cc: Lucas Maxime, Van de Poel Tyla, Ampoorter Ian.

Voor zover er in de resterende wedstrijden geen gekwetsten meer vallen zou de deelnemerslijst voor Assen MXoN nu definitief moeten zijn. We voegen hem bij, maar als ie niet leesbaar is kan U ook DEZE LINK gebruiken.

Max Anstie zal niet deelnemen aan de MXoN voorGroot-Brittannië. Wie de vervanger wordt is niet bekend, maar wij tippen op Tommy Searle, die echt wel zijn betere periode kent momenteel.

Japan stuurt ook een team naar Assen. Het geselecteerde trio: Akira Narita, Chihiro Notsuka en Toshiki Tomita.

In Frankrijk  kent men ook zijn problemen. Na het geblesseerd uitvallen van Romain Febvre (vervangen door Jordi Tixier) blijken er nu extra sportieve problemen te bestaan  tussen de bond en de hoofdsponsors van Vialle, omtrent publiciteit op de shirts. Wordt vervolgd.....

In de eerste reeks kwam het tot een duel tussen Lucas Adam en Jordan Hebette die al vroeg Jerome Martiny en Arnaud Renard was gepasseerd. Maar Hebette viel uit en dat bezorgde Martiny het zilver voor Renard. In de tweede reeks lag de reeks- en eindstand al vast toen Adam en Martiny er van door gingen. en dit keer bracht Renard de beste achtervolging.

In de 500 cc raakten Ludovic Brevers en Martiny  van bij de start p de beste plaatsen. David Foguenne was ook mee, maar kreeg Renard over zich heen. Foguenne zou evenwel revanche nemen en toch derde worden. Dat zou lonen, zoals bleek in de tweede reeks. Daarin ging Renard leiden maar in de derde ronde moest hij Foguenne, Martiny en Brevers laten gaan. Dat Foguenne maar 5 seconden weg reed van zijn achtervolgers deerde hem niet.. De slotreeks bracht voor hem ook de eindzege.

Foto: Lucas Adam FB.

In de eerste reeks gaf niemand een cent voor de kansen van David Segers. die was pas als zesde gestart. Maar gaandeweg raapten hij en Mattis Meersschout de vroege vluchters op. Voor Meersschout strandde de achtervolging op de vierde plaats; Maar Segers knalde zich voorbij Greg Demeulemeester, Jorne Tytgat en Torpjurn Van Hoe. Om in de allerlaatste meters ook nog eens leider Jurgen Wybo een draai om de oren te geven.

Segers ging er voor in de tweede reeks. Maar hij kreeg gezelschap. Van Meersschout. En die ging er voor, allebei overigens. Het is een feit dat op de finish niemand een winnaar durfde/kon aan duiden. Enkel de digitale tijdswaarnemening kon dat, maar wel met het kleinste verschil ter wereld: 1/1000 van een seconde, in het voordeel van Meerschout. Segers werd wel eindwinaar. Voor Mattis. Als derde kregen we Tytgat voor Kevin Fors en Van Hoe.

Podium Zegelsem, credits FB Segers.

Twee strakke wedstrijdverlopen waarin er in de top weinig of niets veranderde. In de eerste reeks lag de top drie na een ronde vast: Weigert, Van Der Mieren en Wagemans. Achter hen konden Karel Schepmans en Paco Destercq de overige ereplaatsen bemannen. Maar de strijd om de zege was bits en spannend met slechts een halve seconde verschil tussen winst en verlies.

Een gelijkaardig scenario in de tweede reeks, met identiek dezelfde namen. Het grote verschil was dat Van Der Mieren nu de reeks kon winnen voor Weigert en Wagemans. Maar het feit dat de drie de race afsloten met een verschil van slechts anderhalve seconde zegt iets over de spankracht in Wachtebeke.

Credits: Sara Heyvaert, FB VD Mieren.

Jens Van Meer trok meteen ten aanval en zag achter zich Jens Carlier weg vallen. Kenzo Buys bemande dan de tweede plaats, maar werd door Raket Bram Schoepen g epasseerd. Maar schoepen ging er vervolgens uit. Ondertussen bouwde Mike Vanderstraeten zijn reeks rustig op en na vijf ronden was Buys er aan voor de moete. Bram Valckx en Greg Smets sloten de top vijf af.

In de tweede reeks verging het Carlier weer zoals in de eerste reeks: mee met Van Meer, maar daarna toch snel gepakt. Vanderstraeten wipte in twee tijden over Enzo Aerden en Carlier naar de tweede plaats. Maar daar bleef het bij. Van Meer won met 5 seconden voorsprong. Greg Smets liet zich ook weer van zijn beste kant zien en werd derde

In de 500 cc werd Bram Valckx derde in de eindstand achter Van Meer en Vanderstraeten. De 250 cc was voor kampioen Smets voor Sven Scheynen en Enzo Aerden. Deze laatste telde evenvele punten als broer Brent.

Jens Getteman startte in bielstein als leider in de Masters stand. Maar hij viel uit in de eerste reeks en startte niet meer in de tweede. Zijn tegenstanders deden het goed. Zo wordt Dennis Ullrich de nieuwe leider voor Tanel Leok. Getteman behoudt nog een kans op de titel. Hij telt 21 punten achterstand op de leider en 10 op Leok.

Twee verschillende omstandigheden in Bielstein. De eerste op een spekgladde baan, de tweede op een circuit met meer grip. Pauls Jonass versloeg Jeffrey Herlings met een halve seconde met subersub Pascal Rauchenecker als derde voor Tom Koch (let op, een talent...) en Valentin Guyllod. Herlings viel in de tweede reeks - zonder erg - maar hierdoor raakte hij niet meer bij Jonass. Dit keer klokte Ullrich als derde af voor Lucas Neurauter en Leok. En dus ook derde algemeen.

Mikkel Haarup was twee maal de snelste in de Youngster klasse, telkens voor Jeremy Sydow. In de eindstand werd Rene Hofer derde geklasseerd voor Lion Florian en Michael Sandner. Cyril Genot werd elfde.

In de 85 cc reden de gebroeders Coenen echt mee voorin. Sacha werd uiteindelijk derde in de eindstand en Lucas sloot af op zeven. Yoran Moens werd elfde. De race werd ge wonnen door Maximilian Werner voor Tobias Caprani. Leider Emil Bidzans was in de eerste reeks uitgevallen maar won wel de tweede en blijft leider.